00:58.9
Para marinig namin ni Nanay
01:00.0
Ang hinding-hindi ko makakalimutan
01:05.0
Ay noong marinig kong nagwika ang isa sa mga kabaryo namin
01:09.0
Dumaan na naman umano
01:11.2
Ang mag-inang halimaw
01:16.3
Dapat umalis na dito sa lugar natin yung mga salot na yun eh
01:20.0
Simula nang dumatingin dito sa lugar natin
01:23.0
Aba, nagkanda malas-malas na tayo dito
01:25.3
Marami na yung mga hayop na nagkanda matay
01:30.0
Hindi ko na narinig pa ang mga sumunod na pinag-uusapan ng mga ito
01:34.6
Dahil mabilis na akong hinatak ng aking inapalayo
01:38.3
Sinabihan niya akong magmadali na umano kaming maglakad
01:42.7
At huwag na lamang pansinin pa ang mga sinasabi nila
01:46.2
Walang linggong hindi ko naririnig
01:50.9
Ang iba't ibang klaseng pangungutya ng mga kabaryo
01:53.5
At sa totoo lang ay galit na galit ako sa kanila
01:56.9
Dahil sa mga masasakit na pinagsasabi nila
02:00.0
Sa sobrang galit nga ng mga tao ay umabot na sa puntong
02:05.8
Pinalayas na nila kami
02:08.0
Pero noong hindi kami lumayas ay sinunog nila ang tahanan namin
02:12.5
At hinabol kami ng mga taong walang puso na yun
02:15.5
Kanya-kanya sila ng itak at may mga apoy din na daladala
02:20.0
Sumisigaw silang lahat na papatayin daw nila sinanay
02:25.3
Kaya naman mabilis kaming tumakas
02:30.0
Grabe ang takot na nararamdaman ko ng mga sandaling yun
02:33.2
Habang tumatakbo kami ni nanay
02:36.0
Makatakas lamang sa kamay ng mga kabaryong
02:38.9
Nagnanais patay ng aking ina
02:41.3
Mabuti na lamang at hindi kalawunan
02:45.4
Ay tuluyan na kaming nakalayo
02:48.1
Nagpakalayo-layo kami ni nanay hanggang sa mapadpad na kami sa lugar
02:54.2
Para hindi na maulit pang nangyari sa dating baryong tinitira namin
03:00.0
Napagpa siya ng aking inang
03:02.3
Lumayo ng tahanan sa ibang mga kabahayan
03:05.5
Bulubundukin at maraming puno ang nakapalibot sa bahay namin na yun
03:10.4
Hiyari lamang sa kubo na mismong ang aking ina ang gumawa
03:15.3
Pero kalaunan ay paunti-unti namang sinimento ni nanay ang bahay namin
03:20.9
Tuming nagkakapera ito
03:22.8
Hindi ko nakilala ang aking ama
03:27.1
Dahil ayaw namang sabihin sa akin ni nanay
03:30.0
Kung sino si tatay
03:31.4
O ano ang nangyari sa kanya
03:33.5
Hindi rin ako naglakas loob na magtanong muli dahil
03:37.7
Nagtatalo lamang kami tuwing magtatanong ako
03:40.8
Ang napapansin ko sa aking ina
03:45.6
Palagi niyang binubukod ang pagkain naming dalawa
03:49.4
Ayaw na ayaw niyang tikman ko ang pagkain niya
03:53.3
At hindi rin siya tumitikim sa pagkain nakahain sa akin
03:59.0
Napansin ko rin medyo
04:00.0
Medyo hilaw pa ang karaneng kinakain niya nun
04:01.8
Samantalang ang nakahain pagkain naman sa harapan ko ay lutong-luto yun
04:07.3
Pero pawang mga sangkap lamang ng pangsahog ang mga nakahalo
04:11.7
Kapag kakain na kami
04:14.8
Ako na ang naglalagay ng asin sa ulam na nakahain sa akin
04:19.0
Niminsan ay wala rin akong nakitang bawang na inihalo sa mga nilulutong ulam ni nanay
04:27.8
Nalinga sa bata pa lamang ako noon
04:30.0
Ang buong akala ko ay normal lamang ang gawain yun
04:32.9
Pero noong nagtagal at nagdalaga na ako
04:36.5
Ay doon ko unti-unting napapansin
04:39.8
May kakaiba sa aking ina
04:42.7
Lalong-lalo na sa mga kinikilos niya
04:47.1
Alam niyo kung ano ang pinakahinangaan ko sa aking ina, Sir Seth?
04:53.7
Yun ay kahit na nasa liblib na lugar kami naninirahan
04:56.3
Ay talagang itinaguyod ng aking inang makapag-aral na ako
05:02.0
Ang gusto niya ay makisa lamuha ako sa ibang tao
05:06.0
Para kahit papano ay magkaroon naman ako ng kaibigan
05:10.0
Hindi yung palagi na lamang akong nakabuntot sa kanya
05:18.0
May proyekto kaming ginagawa ng mga kagrupo ko sa eskwela
05:24.0
Ay nagpa siya ang mga kaibigan kong ihatid nila ako sa bahay
05:28.0
Gusto niya ay makikita ako ng mga kaibigan ko sa iskwela
05:29.0
Gusto niya ay makikita ako ng mga kaibigan kong ihatid nila ako sa bahay
05:30.0
Gusto rin umanon nila makita ang bahay na tinitiraan ko noong
05:32.0
Gusto rin umanon nila makikita ang bahay na tinitiraan ko noong
05:34.0
Noong una ay ayaw kong ihatid ako ng mga kaklase ko
05:38.0
Noong una ay ayaw kong ihatid ako ng mga kaklase ko
05:40.0
Dahil sa may kalayuan ng bagya ang bahay namin sa mga kabahayan
05:42.0
Dahil sa may kalayuan ng bahagya ang bahay namin sa mga kabahayan
05:46.0
Mapapagod lamang sila kung ihahatid pa nila ako
05:50.0
Mari namang sinabi ng isa sa mga kagrpo kong
05:52.0
Mariin namang sinabi ng isa sa mga kagrpo kong
05:54.0
Sanay silang maglakad sa mga malalayong lugar
05:56.0
Kaya't huwag raw akong mag-alala.
05:59.2
Sabay kinindatan pa ako ng kaklasikong si Marco.
06:03.9
Inirapan ko siya at sinabihang bahala siya.
06:07.2
Basta tuwag magreklamo kapag nalaman niya kung gaano kalayo ang bahay ko.
06:13.1
Nakangising tumango si Marco at nagwika ng,
06:16.5
Ako pa ba yung magre-reklamo?
06:19.6
Aba, pagkakataon ko na kayo makita magiging binan ko.
06:23.1
At masabi sa kanyang nililigawan ko yung napakaganda niyang anak.
06:29.1
Kinutongan ko siya at sinabihang kung ano-ano na naman ang mga kalokohang tumatakbo sa isipan niya.
06:36.1
Tigil-tigilan mo ako Marco ah, baka hindi kita matan siya dyan.
06:41.7
Bakit totoo naman talaga yung sinasabi ko ah?
06:44.5
Niligawan kita, magpapaalam ako sa nanay mo naman nililigaw ako sayo.
06:51.0
Dahil nga sa pangungulit nila ay hinayaan ko.
06:53.1
Pagkakataon ko na lamang silang iatid ako sa bahay.
06:56.7
Nung makauwi na ako, tuwang-tuwa naman ang nanay ko na makita niyang may mga kasama ako mga kaibigan.
07:04.7
Agarang pinatuloy niya mga kaibigan ko nun.
07:09.1
Nagsabi pa ito na ipaghahanda niya ng mga ito ng merienda.
07:13.3
Tapos ay nagmadaling nagtungo sa kusina si nanay.
07:16.9
Habang ako naman, pinaupo ko ang mga kaklasikong sina Marco, Irish at siya ina.
07:23.1
Ang mabait ng nanay mo, Amara, sambit ni Irish nun.
07:30.5
Mabait talaga yan si nanay.
07:32.6
Tsaka kapakanan ko lagi yung inuuna niya.
07:35.5
Kaya naman mahal na mahal ko yan at proud na proud ako sa kanya.
07:40.7
Maya-maya nga lang ay bumalik na si nanay at may daladalang biskwit at kape.
07:46.5
Yun lang kasi ang kaya namin ihandog sa mga kaklasiko nun.
07:51.1
Tumangon naman ang aking inama.
07:52.7
Matapos magpasalamat ang mga kaklasiko.
07:55.9
At nagwikang sa bahay na raw kumain ang mga kaklasiko nun.
08:00.3
Pupunta lamang raw siya sa bungad ng baryo para bumili ng mauulang para sa hapunan.
08:06.5
Hala, huwag na po nakakahiya.
08:09.9
Pagtangging wika ni Marco nun.
08:13.1
Hayaan nyo na akong gawin ito.
08:15.3
Ngayon lang kayo nakapunta dito sa bahay kaya sige na.
08:17.8
Ituloy nyo na yung kwentuhan at ako ay ilalabas lang ako para bumili ng mauulang ha.
08:23.5
Agarang nangang lumabas ng bahay si nanay.
08:26.6
Sa tingin ko ay pasado alasing ko ng hapon yun.
08:31.2
Makaraan ng ilang sandali ay madilim na ang nakabalik ito.
08:35.3
Nagmamadali niya ng inihanda ang pagkain.
08:38.5
Tinulungan ko naman siyang magayos ng pagkain sa pagkainan.
08:42.9
Nagpasalamat ako.
08:45.0
Nilingon niya ako at tinanong kung bakit nagpapasalamat umano ako sa kanya.
08:50.2
Sinabi ko namang hinayaan niya ako magkaroon ng kaibigan.
08:53.5
Hindi gaya ng mga ibang mga kabataan sa baryo namin na mahigpit ang mga magulang nila.
09:01.4
Isang malapad ng iti lamang ang binigay sa akin ng aking ina noon.
09:05.8
Bago niya ako sinabi ang bilisan ko na raw ang ginagawa ko para makakain ang mga kaibigan ko.
09:14.2
Habang kumakain kami noon,
09:16.7
nabanggit naman itong si Irish na wala nga siyang pera at wala siyang pamasahin noon.
09:22.7
Napatanong naman si Shaina kung paano ito makakauwi.
09:26.6
Uutang umano ito.
09:29.4
Ito namang si Marco ay biglang nagsalita na
09:31.8
Manilibre umano siya noon.
09:35.9
Naks, iba talaga kapag may dinidiskartehan no?
09:39.9
Pabirong wika ni Shaina sabay tingin sa akin noon.
09:43.7
Bigla naman akong nakaramdam ng hiya.
09:46.5
Pero agaran ko itong pinandilatan ng mga mata.
09:49.2
Dahil baka mamay marinig ni nanay ang sinabi niya at mapagalitan.
09:52.7
Nang matapos kaming kumain,
09:58.8
nakaramdam ako ng pagod at pagkahilo.
10:01.7
Kaya naman nagpahinga muna ako sa papag sa labas ng bahay.
10:06.5
O Yamara, okay ka lang ba?
10:11.0
Hindi mo ba kami may haatid?
10:13.5
Ang dilim na rin kasi sa daan niyo eh, nakakatakot.
10:16.7
Sabi sa akin ni Shaina noon.
10:19.5
Sinabi ko naman sa kanya na nahihilo ako.
10:24.4
magpahinga ka nalang anak.
10:26.5
Ako na maghahatid sa kanila.
10:29.0
Tugo naman ng aking ina.
10:31.4
Matapos nito ay inaya niya na mga kaklase ko na
10:34.0
ihahatid na sila sa may sakayan
10:36.4
ng tricycle noon.
10:39.7
Bago pa ako makatulog,
10:42.4
nakita kong naglakad na nga ang mga kaklase
10:44.6
kasama ng aking ina.
10:47.5
Makaraan lamang ang mayigit dalawang oras ay nagising na ako.
10:51.6
Bumangon ako at pumasok na ako.
10:52.7
Ako na sa loob ng bahay.
10:55.3
Saglit na inilibot ko ang paningin ko sa buong paligid at
10:58.2
napakatahimik ng bahay noon.
11:02.1
Hudyat na hindi pa rin bumabalik ang aking ina.
11:06.7
Nagtaka ako dahil sa hindi naman malayo ang sakayan ng tricycle mula sa bahay.
11:12.0
Wala pang 20 minutos noon.
11:14.5
Ay may masasakyan ka na ng tricycle.
11:18.3
Nakaramdam na ako ng kaba.
11:20.6
Baka may nangyari ng hindi maganda sa lahat.
11:22.7
Kaya naman umalis na ako ng bahay para hanapin siya.
11:29.1
Nagtanong-tanong na rin ako sa mga tao sa sakayan ng tricycle
11:32.1
at maging sa mga nagtitinda doon pero
11:33.9
hindi daw nila nakita si nanay.
11:40.1
Habang naglalakad ako mag-isa noon,
11:43.9
natanawan ko siya.
11:46.7
Puro dugo na naman ang kanyang damit kagaya noon.
11:51.4
Sumisigaw ako habang tinanong.
11:52.4
Habang tinatawag siya,
11:54.6
lumapit ako sa kanya noon.
11:57.7
Nay, bakit ang tagal mo?
12:01.9
Ang unang tanong sa akin ni nanay,
12:04.9
bakit umano ako sumunod?
12:08.2
Sinabi ko namang matagal kasi siya.
12:10.9
Akala ko kung napano na ito.
12:14.2
Itinanong ko sa kanya kung bakit puro dugo yung damit niya.
12:19.2
Ay naman kay nanay,
12:21.4
dumaan umano siya kilalaman.
12:22.4
Itinanong ko sa ising.
12:23.9
Tumulong sa pagkatay sa baboy nila na ititinda bukas sa palengke.
12:28.8
Sabay-aya sa akin na umuwi na kami noon.
12:33.0
Sumunod naman ako kay nanay pabalik ng bahay.
12:36.6
Pag uwingan namin ng bahay ay agad na isinara ni nanay ang mga bintana at pintu noon.
12:41.8
Hinarangan niya din ito ng lamesa na siyang ipinagtak ako.
12:47.4
ba't kailangan pang harangan ng lamesa yung pintu natin?
12:51.1
Pagtatakang tanong ko noon.
12:52.4
Ang tanging isinagot lamang ni nanay,
12:56.5
para umano ligtas kami.
13:01.7
Nakatirik pa ang mga mata niya noon.
13:05.1
Muli ay tinanong ko siya,
13:08.1
ligtas para saan?
13:13.8
ito tatandaan mo ha,
13:15.6
kahit sinong kakausap sa'yo basta hindi mo kilala,
13:18.9
huwag na huwag mong kakausapin.
13:20.6
Huwag na huwag mong sasabihin kung saan tayo.
13:22.4
Huwag na huwag mong sasabihin kung saan tayo.
13:24.8
Bakit naman po, nay?
13:26.4
May iniiwasan po ba kayong tao?
13:28.4
May pinagkakautangan po ba kayo?
13:31.4
Basta sundin mo lang ako, anak.
13:35.3
Pagkatapos mong maglinis ng katawan,
13:37.2
nagigib na ako ng tubig para sa'yo.
13:40.3
Doon ka sa banyo, ha?
13:41.9
Huwag ka na magbubukas ng pintuan.
13:45.7
Hindi ko man maintindihan si nanay,
13:47.6
ay tinanguan ko na lamang siya.
13:50.5
Pagkagising ko nga ng umaga,
13:51.7
ay wala na naman si nanay sa tabi ko.
13:54.6
Pero nakakita ako ng sulat sa may lamesa.
13:58.8
Nakadikit yon sa nakatakip na plato.
14:03.4
Ayon sa nakasulat,
14:06.0
maaga siyang umalis dahil may importante lamang siyang gagawin.
14:10.6
Kumain na umano ako dahil papasok pa ako ng eskwelahan.
14:15.2
Napangiti naman ako matapos basahin ang sulat.
14:19.0
Pagkatapos kong ang mag-almusal,
14:21.7
higo na ako at pumasok na.
14:27.9
Marco at siya ina noon.
14:30.4
Dati-rati naman ay nauuna pa mga ito sa'kin.
14:35.1
Ilang minuto na nga lang at nagumpisa na ang klase pero,
14:38.5
wala pa rin silang tatlo.
14:41.4
Hanggang sa may dumating na estudyante din.
14:44.7
Kapatid yun ni Marco.
14:46.7
Dala nga nito ang isang papel na naglalaman ng excuse letter ni Marco.
14:51.7
Ako na ang tumanggap nito dahil malapit lang naman ako sa pintuan.
14:58.5
Nakasaad nga sa liham na yun na hindi siya makakapasok dahil nilalagnat siya.
15:04.0
Napakunot noo at napaisip akong baka nilagnat yata siya dahil sa pagpunta nila sa bahay.
15:13.1
nasaan ang dalawa ko pang kaibigan?
15:16.3
Bakit sila wala rin?
15:19.7
Maya-maya ay napangiti ako ng matanong.
15:21.7
Kailangan ko si Shaina.
15:25.7
Kala ko hindi ka rin makakapasok eh.
15:30.0
Sila Marco at Irish ba hindi mapasok?
15:34.8
Sinabi ko naman na si Marco lamang ang may excuse letter noon.
15:38.6
Hindi lang ako sigurado kay Irish.
15:43.0
May dapat kang malaman Amara.
15:46.2
Tungkol sa nanay mo.
15:48.3
Pero mamaya ako na ikikwento ha.
15:50.5
Malapit na rin dumating si Sir.
15:55.3
Kinaba naman ako sa sinabing yun ni siya Ina.
15:58.2
Pero hindi ko na siya pinilit pang magsalita kung anuang nalalaman niya tungkol sa aking Ina.
16:04.9
Hanggang sa dumating na nga si Irish noon.
16:08.1
Kasama niyang guru namin na si Sir Pascual.
16:13.8
Mahinang pagtawag ni Irish sa pangalan ko.
16:17.3
Nilingon ko ito dahil nasa likuran ko lamang siya.
16:21.7
May sasabihin kami sa'y mamaya.
16:26.0
Muli akong kinabahan.
16:28.1
Pero hindi ko nalang muna pinansin si Irish.
16:30.9
At nakinig na lamang ako sa guru naming nasa harapan.
16:35.6
Pagkalabas ng guru namin ay agaran na akong hinatak ng dalawa palabas noon.
16:43.3
Ano ba yung sasabihin niyo tungkol sa nanay ko?
16:47.4
Nagtinginan muna sila bago ako muling sulyapan.
16:49.8
Tumingin pa si Irish sa paligid na parabang
16:53.7
sinisiguro niyang walang ibang makakarinig sa sasabihin nila noon.
17:00.7
Hindi na kami pupunta sa inyo, Amara.
17:04.4
Inatake kami ng aswang.
17:08.6
Takang-taka ko noon.
17:11.2
Tinanong ko siya kung sigurado ba sila.
17:14.2
Paano naman magkakaaswang sa baryo namin?
17:18.4
Kitang-kita o manunod.
17:19.8
At nangyari nila, tatlo sila.
17:22.9
Kaya ang araw nilagnat si Marco noon.
17:27.6
Kinabahan naman ako noon at sinabing butit hindi sila nasaktan.
17:32.2
Sabay-sabay silang tumango.
17:34.9
At sinabi ni siya ina na kaya hindi umano sila na ano nang nilalanga.
17:41.6
Dahil niligtas umano sila ng aking ina.
17:47.4
Gulat na gulat naman ako at hindi makapapalagay.
17:51.9
Napatanong ako kung paano.
17:54.9
Sa pagpapatuloy ng kwento nila,
17:58.4
may kung anong nilalang umano ang bigla na lamang humarang sa kanila noon.
18:06.8
hindi sila pwedeng magkamali na aswang yon.
18:11.1
Nanlilisik umano ang mga mata nito.
18:14.5
Mabuti na lamang umano at kasama nila ang nanay.
18:18.8
Pinatakas niya umano.
18:19.8
Kaya kanya-kanya sila nang takbo noon.
18:24.6
Nadapa pa umano si Marco noon.
18:27.2
Dahilan para magkasugat ito sa braso at uhod.
18:32.8
Teka, paano nalabanan ng nanay kayong aswang na sinasabi niyo?
18:37.8
Eh wala namang sugat yung nanay ko.
18:40.8
Yung dugo, tumulong daw siya sa tindera ng baboy sa palengke.
18:46.5
Dito ay binanggit ni Irish
18:48.3
na hindi umano totoo yon.
18:52.6
Sinanay umano ang humarap sa aswang na humarang sa amin.
18:58.0
Mabuti na lamang din at may dumaang tricycle kaya nakasakay sila
19:01.4
nung makalabas sila ng baryo.
19:05.0
Pero hindi na umano sila nagsabi sa nakita nila noon.
19:09.3
Nakakatroma umano ang sinapit nila.
19:12.3
Mabuti na lamang talaga umano
19:13.9
at kasama nila sinanay ng mga panahon na yon.
19:18.3
Napakabait umano ni nanay.
19:23.2
Takang taka ko noon.
19:25.6
Gawa nang kung totoo siya ang humarang
19:28.2
o kung totoo mang may aswang.
19:31.4
Bakit wala naman itong sugat o kalmot?
19:35.4
Tilamsik lamang ng dugo ang nakita ko.
19:39.4
Ayon naman sa mga kaibigan ko ay hindi umano nila alam.
19:43.5
Sinanay na lamang umano ang tanungin ko noon.
19:45.7
Basta malaki kumano ang pasasalamat nila sa aking ina.
19:53.1
Pagkawi ko ng bahay ay hinanap ko kagad sinanay.
19:57.2
Nasa likuran siya ng bahay at nagpuputol ng kahoy na ipanggagatong noon.
20:02.4
Nay, may itatanong po ako.
20:08.8
Doon ay tinanong ko siya
20:10.3
kung totoo nga bang may humarang sa kanyang aswang nung nakaraang gabi.
20:15.7
Napatigil si nanay noon.
20:20.4
Pagkatapos ay tinignan niya ako at nagwikang
20:22.5
sinabi na pala umano na mga kaibigan ko ang nangyari.
20:28.5
Kinamusta niya pa mga ito?
20:32.3
Doon ay napatanong ako kung paano niya nalabanan ang aswang.
20:37.5
At bakit kailangan niya magsinungaling sa akin noon
20:40.2
na nagkatay lamang siya ng baboy?
20:42.8
Huwag mo nang itanong anak.
20:47.5
Siya nga pala, may binila akong merienda.
20:50.4
Nilagay ko doon sa kusina.
20:53.9
Hindi ako nakinig sa sinabi ni nanay.
20:57.3
Sinabi kong sagutin niya ako
20:58.6
kung paano niya nagawa yun.
21:03.1
Pero imbis na sumagot,
21:05.4
tumalikod ito at nagpatuloy lamang sa pagsisibak ng kahoy.
21:11.0
Paulit-ulit ko siyang kinukusagot.
21:12.8
Kung bakit hindi niya ako sinasagot?
21:17.7
Kung bakit tuwing magtatanong ako ay ayaw akong sagutin?
21:22.6
Lalong-lalo nakapagtungkol sa aking ama.
21:27.5
Nang nabanggit ko ang pangalan ni tatay ay huminto si nanay sa ginagawa niya.
21:33.1
Humarap ito sa akin.
21:35.4
Ang kaninang maamong muka nito.
21:38.0
Napalitan ng pagkaseryoso na parabang
21:40.0
hindi niya nagustuhan ang sinabi ko.
21:45.8
kahit umano sabihin niya ay hindi ko maintindihan.
21:49.9
Kaya mas mabuti pang huwag ko na lamang umano alamin yun.
21:54.0
Ang importante ay ligtas na nakauwi ang mga kaibigan ko nun.
21:59.2
Sabay-irap ni nanay
22:00.2
at layo ng tingin niya sa akin.
22:05.5
Kahit kanun pa man ang sinabi ng aking ina,
22:09.4
inulit-ulit ko sa kanya na maiintindihan ko lahat.
22:15.5
hanggang gailan ba siya maglilihim, di ba?
22:19.1
Tingin niya ba hindi ko napapansin ang mga kinikilos niya?
22:22.7
Yung mga pagbukod sa pagkain
22:24.2
at paminsan-minsang nagigising akong wala siya sa mahigaan.
22:29.2
Lalong-lalong na pagpatak ng ating gabi.
22:34.7
Bumuntong hininga si nanay bago siya nagsalita nun.
22:40.1
Litong-lito ako nang sabihin niya ang mga katagang,
22:42.8
hinahanap na tayo ng pamilya ng tatay mo.
22:50.4
Pamilya ni tatay?
22:57.1
Gusto nila tayong patayin.
23:02.1
Hindi ko talaga maintindihan nun.
23:06.9
Malilito ako sa mga gusto niyang sabihin.
23:12.0
Pinagalitan niya ako.
23:12.8
Pinagalitan niya ako kung bakit tanong ako ng tanong.
23:15.7
Sabay turo na kumain na lamang umano ako nun.
23:20.9
Dahil sa katigasan ng ulo ay sinabi kong hindi ako kakain
23:24.3
hanggat hindi pinapaintindi ng aking ina
23:27.1
kung bakit gusto kaming patayin.
23:31.1
Kung ano ang kasalanan namin sa kanila.
23:41.2
Ayaw na akong pansin ni nanay.
23:42.4
Kahit pa kinukulit ko na itong sabihin sa akin ng lahat.
23:47.1
Nang araw ngang iyon,
23:49.5
ang daming katanungan ang bumabagabag sa isipan ko.
23:53.9
Bakit kami gustong patay ng pamilya ni tatay?
23:57.1
At kung paano siyang nakipaglaban sa aswang kagabi
24:00.3
nang wala man lamang sugat o kalmot sa katawan?
24:04.8
Ano ba talaga ang tinatagong lihim ng aking ina?
24:11.1
kasalukuyan na kaming nagpapahinga.
24:15.2
Nasa kwarto na nga kami at kanina pa natutulog si nanay.
24:19.2
Pero ako'y gising na gising.
24:22.1
Hindi ako makatulog lalo na't ang daming gumugulo sa isipan ko nun.
24:29.0
Matulog ka na, Amara?
24:31.4
Rinig kong sabi ni nanay.
24:35.1
Nagulat naman ako gawa ng akala ko'y tulog na ito.
24:41.1
Nagising lamang umano siya gawa ng napakalikot ko umano.
24:46.1
Pasensya na po, nay.
24:47.9
Pero gusto ko na po talagang malaman ang katotohanan.
24:53.3
Sabihin niyo na po yung lahat.
24:57.5
Ayon sa aking ina,
25:00.0
hindi pa umano yun ang tamang panahon para malaman ko ang katotohanan.
25:05.9
Hindi ko siya tinigilan sa pangungulit.
25:09.1
Kahit na nakapikit siya ay paulit na siya.
25:11.0
At ulit kong kinalabit ang aking inat,
25:13.6
nagwikang sabihin niya na sa akin ang buong katotohanan nun.
25:22.4
kung gusto ko na daw talaga,
25:27.1
Kinabukasan din sa may kakahuyan.
25:30.0
Sa mismong malaking akasya,
25:32.3
kung saan kami namamahinga kapag nangangahoy.
25:36.4
Doon niya umano ako hihintayin.
25:39.3
Paggaling ko sa eskwelahan,
25:41.0
napatanong ako kung bakit nun.
25:47.2
Wala namang kongkretong sagot ang sinabi si nanay.
25:50.8
Bukod sa sumunod na lamang umano ako sa sinabi niya.
25:55.3
Pero gusto ko lang sabihin sa iyo, Amara,
25:58.4
na sana kahit anong makita at malaman mo,
26:01.8
huwag magbago ang tingin mo sa akin bilang ina.
26:04.8
Kahit balibalik na rin ang mundo,
26:07.9
mag-ina pa rin tayo.
26:08.9
Dugo ko pa rin ang nananalaytay sa ugat mo.
26:16.0
Hindi na ako nakaimik pa pagkatapos nun.
26:19.4
Pinilit kong makatulog.
26:22.7
Kinabukasan nga, hindi na ako sumama sa mga kaibigan kong maglakad-lakad na muna bago umuwi.
26:28.5
Nagdaylan na lamang ako sa kanilang may importanteng ipinapagawa si nanay sa akin,
26:33.8
kaya sa susunod na lamang ako makakasama sa kanila.
26:38.3
Pagkakasama sa kanila,
26:38.9
nagka-uwi ko ay dumerecho na nga ako sa sinasabi ni nanay kagabi bago matulog.
26:44.3
Pero noong makarating ako,
26:47.0
wala doon ang aking ina.
26:49.6
Pasalampak akong naupo at nagtyagang ngagintay sa kanya.
26:54.2
Makaraan lamang ang ilang saglit.
26:57.0
Noong nag-aagaw ng dilim at liwanag sa kalangitan,
27:01.5
nakarinig ako ng kaluskos at mga yapak.
27:05.3
Sa pakiwari ko ay palapit ng papalapit sa akin
27:07.9
ang naririnig ko mga kaluskusang.
27:10.8
Para ba'y mga tuyong dahon ang natatapakan ng kung sino man?
27:16.4
Nay, ikaw na po ba yan?
27:19.3
Tanong ko sabay hawi ng damong nakaharang sa kinaroroonan ko noon.
27:24.7
Pagkahawi ko sa mayayabong natalayban.
27:28.3
Halos lumuwa ang mga mata ko
27:32.1
nang makita ko ang kung anong nilalang.
27:36.3
Sa mismong harapan ko.
27:41.1
Dahan-dahan akong umatras noon
27:43.0
habang sunod-sunod na dumadagundong ang dibdib ko na tila ba may naghahabulan.
27:50.9
Sa kakaatras ko ay hindi ko ay naasahang may bato palang nakausli.
27:55.6
Kaya naman ay walang ano-ano eh.
27:58.3
Napatid ako sa batong yon
27:59.8
at pasalampak na bumagsak sa napakakapal na damo.
28:06.3
Huwag kang lumapit.
28:08.1
Haambalusin kita nitong bitbit kong bag.
28:11.2
Pilit akong tumatayo
28:12.6
pero tila ba naninigas na mga tuhod ko noon.
28:17.4
Dahil sa kahit anong pilit ko
28:19.2
ay hindi ako makatayo.
28:22.1
Dala na rin siguro sa takot na nararamdaman.
28:27.7
Dahan-dahang naglakad ang nilalang na yon papalapit.
28:31.8
May mahabang buhok na namumuhagag
28:33.9
at may nagbabagang mga mata
28:36.4
at walang humpay ang pagtulo ng napakabahong laway.
28:43.7
Namumula mga mata niya
28:45.1
para itong aso na nakahandang manakmal anumang sandali.
28:51.8
Sa isip-isip ko pa
28:52.7
konting pagkakamali ko lamang ay tiyak paglalamayan ako noon.
28:59.2
Para bang hindi ako papakawalan ng buhay.
29:03.2
At may nagbabagang mga mata
29:03.9
ilang hakbang na lamang ang agot naming dalawa.
29:08.1
Doon na talaga ako napasigaw at napapikit dahil sa takot.
29:12.9
Tinawag ko ng buong lakas ang aking ina
29:15.3
at nagbabaka sakaling marinig niya ako't masaklulohan.
29:24.6
Bigla na lamang tumahimik ang buong paligid.
29:28.3
Hindi ko na narinig ang pagatungal ng nilalang.
29:31.8
Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata.
29:33.8
matakot. Natuwa ako
29:36.0
nang makita kung nasa harapan ko na
29:42.3
Nay, nakita mo ba yun?
29:44.2
May halimaw dyan kung saan ka ngayon
29:45.7
nakita tayo, Nay. Tara na po.
29:48.2
Alis na po tayo dito, Nay.
29:50.0
Natatakot na po ako.
29:56.5
Sa halip ay umupo ito at
29:57.8
sinenasan niya akong maupo na muna.
30:02.2
manay sumunod na lamang ako sa kanya.
30:05.4
Hindi ko naman siya
30:06.0
pwedeng iwan at mauna na lamang
30:07.6
akong umuwi ng bahay.
30:09.9
Gawa ng takot na takot ako, Sir Seth.
30:13.8
Hindi mo ba talaga siya nakita, Nay?
30:17.6
nakakatakot yung mukha, eh.
30:19.6
Bago po kayo dubating.
30:22.5
Sa mahina ng boses
30:24.0
ay sinabi ng aking inang
30:25.4
ang nilalang na nakita ko
30:34.7
Nabigla ako at napatingin
30:36.3
sa kanya at sinabihan siyang
30:37.5
hindi yun ang oras para magbiro.
30:42.7
ang nakikita ko nun.
30:44.9
Hindi ako nakikipagbiruan
30:53.0
Biglang ang nagbago
30:53.9
ang boses ni nanay nun.
30:56.6
Luma kayo to at parang
30:57.6
ang lalim ng pinagagalingan.
31:01.8
iglap lang ay mas lalo
31:03.9
sa sunod kong nakita.
31:10.2
Naging isa na siyang
31:14.6
Tamang ang sinabi niyang
31:15.8
siya ang nilalang
31:20.7
at inisip na sana
31:21.7
ay panaginip lamang
31:22.7
ang lahat ng ito.
31:26.7
at kalabugan na lamang
31:27.8
ang narinig ko nun.
31:35.7
ang dalawang nilalang
31:45.2
Kasabay ng liwanag
31:46.2
ng buwan, Sir Seth,
31:48.3
ay siyang pagkita ko
31:50.0
na nagtitilamsikan
31:53.1
Gawa ng sunod-sunod
31:54.7
ng nilalang sa kanya.
31:57.5
Alam ko sa sarili
31:58.4
kung ang aking ina
32:01.1
ng nilalang na nilalang.
32:03.7
ang nakita ko kanina
32:04.8
bago pa man dumating
32:05.8
ang bagong aswang.
32:08.6
Takot na takot ako
32:09.7
habang pinagmamas na
32:10.9
ng dalawang nilalang
32:16.7
Nangangatog ang buong katawan ko
32:18.3
sa labis na takot nun.
32:21.9
Para silang mga aso
32:25.3
May mga nakakakilabot
32:29.3
ng mga sandaling yon.
32:33.0
ng dasal sir Seth
32:34.0
na sana ay maging
32:36.0
ligtas ang aking ina.
32:40.2
ng ilang minuto nun.
32:42.6
Nakita kong hindi
32:52.2
bumangon si nanay
33:00.8
inaya niya na akong
33:02.3
umalis sa lugar na yon.
33:05.5
Halos makalagad niya na ako
33:07.1
ng kanyang paglalakad
33:08.2
ni hindi niya ininda
33:14.6
kung tinatanong siya
33:15.6
kung ayos lamang siya
33:16.7
noong makauwi na kami
33:20.8
Ay naman kay nanay
33:24.5
para magtanong ako
33:27.1
Kailangan na muna
33:28.8
umalis sa bahay nun.
33:33.1
kung saan kami pupunta.
33:37.6
umano siyang albularyo.
33:40.1
Pupunta umano kami dun
33:41.4
para humingi ng tulong.
33:44.2
Kailangan umano namin
33:45.4
ang tulong ng kaibigan niya
33:47.0
lubayan na umano kami
33:55.8
nakapagtanong pa.
33:58.8
ng damit ang aking ina
34:00.7
ang pinaghubaran niyang
34:03.7
Bitpit ang bag na may
34:04.6
lamang iilang gamit
34:05.8
ay pansamantalang
34:10.3
Nang makalayo na kami
34:13.2
itinapo ng pinaghubaran niya
34:20.8
ng sinasabi niyang
34:25.1
Pagkarating namin
34:26.1
nagulat pa ang albularyo
34:28.4
nang mabukaran kami dito
34:29.5
sa bakuran ng bahay nila.
34:30.7
Nagbalinga-linga pa ito
34:33.3
bago kami pinapasok.
34:39.1
ay doon pa lamang
34:41.0
nagkwento si nanay.
34:47.0
na nakasagupa niya.
34:49.4
Dahil sa nagkukumahog
34:51.2
makuha lamang ako.
34:57.1
ay isa ring aswang
35:00.7
ang kaibahan lamang
35:02.0
ay aswang na puti
35:09.1
ay hindi siya pumapatay.
35:13.7
ang aking ama naman
35:17.8
ginusto ng aking ama
35:21.6
ang angka ni tatay.
35:24.6
Noong ang malaman
35:25.8
ay galit na galit siya
35:27.6
minahal talaga siya
35:29.0
ni tatay ng lubos doon.
35:32.6
ng angka ni tatay
35:33.5
na paslangin siya.
35:38.7
tumakas kasama ako.
35:42.4
ng kapatid ni tatay.
35:44.6
Nang maabutan nga siya
35:50.8
at bago pa man siya
35:51.7
mapatay at makuha ako
35:54.8
at iniligtas kami
35:56.1
sa kamay ng kapatid niya.
35:59.9
si nanay at sinabi
36:00.7
huwag nang magtatangka
36:02.3
pang bumalik kahit kailan.
36:04.9
Hilayo niya umano ako
36:05.8
sa kamay ng angka ni tatay
36:14.2
makatakas si nanay
36:16.9
sabay na bumulagta
36:19.1
at ang kapatid niya.
36:23.0
ng mga kaanak ni tatay
36:26.1
at sa kapatid nito.
36:31.1
tinutugis ng mga ito
36:32.3
at gustong paslangin
36:37.3
Sinangayun na naman
36:43.2
dahil nakikita niya
36:47.8
at magamot si nanay
36:56.7
ng napakahabang panahon
36:58.1
ay palihim palang
37:02.8
Mailigtas niya lamang
37:04.4
ng angka ni tatay.
37:08.0
Matapos na mangyari yun
37:11.7
bumalik kami sa bahay.
37:14.4
Inalok niya si nanay
37:15.2
na kung gusto nito
37:16.0
sa tabi ng bahay niya
37:16.9
ito magtayo ng bahay
37:19.6
ay matulungan niya ito
37:22.4
mang matuntun siya
37:23.3
ng angka ni tatay.
37:26.4
may ibinaon siyang
37:28.1
mutya sa katawan ni nanay.
37:30.1
Na siyang nagbibigay
37:31.9
para hindi matablan
37:41.2
Kaya naman bago niya pa
37:42.3
baunan ng pangontra
37:48.3
na ginagawa noon.
37:51.1
Binigyan na rin ako
37:53.3
na may mga nakaukit
37:54.8
hindi ko maintindihan
37:56.0
kung anong ibig sabihin.
37:59.1
Huwag na huwag ko rao
38:00.7
para hindi ako masasaktan
38:02.2
sa mga pangontrang
38:04.5
sa bakura ng bahay niya.
38:10.9
na muli ang buhay namin.
38:13.6
Natigil na naman ako
38:15.2
pero ayos lamang yun
38:18.1
ligtas naman kami ni nanay
38:19.3
sa kamay ng albularyong
38:20.6
tumulong sa amin.
38:25.6
matandang matanda na
38:27.6
at kung tatanungin niyo
38:33.0
ang pagiging aswang niya.
38:38.0
Hindi ko nasasagutin yan.
38:41.8
Thank you for watching!
