01:15.4
Itatago mo pa rin ba ito o itatapon?
01:22.7
Magandang araw po.
01:24.0
Sa ating lahat, sana po ay nasa mabuti kayong kalagayan habang binabasa ang sulat ko.
01:29.5
At ganoon din sa mga nakikinig.
01:32.7
Tawagin nyo na lamang po ako sa pangalan na Remy.
01:36.3
37 years old na ako ngayon at isang housewife slash freelancer.
01:43.1
Kahit nasa bahay lamang ako at nag-aalaga ng dalawa naming anak ng aking husband,
01:48.7
ay nakakatulong pa rin ako kahit papaano sa mga gastusin namin sa bahay.
01:54.6
Itong isashare kong kwento ay sobrang tagal nang nangyari, Papagdudud.
02:00.2
Dalaga pa ako noon.
02:02.6
Nakatira kami noon sa isang probinsya sa bandang South Luzon.
02:07.3
Hindi ko na lamang sasabihin ang exact location.
02:11.6
Ang bahay kung saan kami nakatira ay bahay ng parents ng aking mother.
02:16.1
Sa bahay na yon ay kasama naming nakatira ang lolo at lola ko.
02:21.3
Pati na rin ang kapatid ni mama na bunta.
02:24.0
Ito ang son na si tita Mildred na wala pang asawa that time.
02:28.9
Kasama rin namin ang isa pang kapatid ni mama na si tita Claire,
02:33.5
na kasama ang asawa at isa pang niyang anak na kaedad ko.
02:37.7
Tapos kami naman ay sina mama, papa at isa kong kapatid na babae na mas bata sa akin.
02:46.0
That time ay dalawa pa lamang kaming magkapatid.
02:49.7
Medyo malaki ang bahay nila lolo at lola papadudud.
02:54.0
Pero gawa lamang yun sa kawayan at kahoy tapos ang bubong ay yero pero pawid sa may part na kusina at kung saan kami kumakain.
03:06.9
Dalawang palapag yun. Hinati ang itaas sa dalawang kwarto para sa kwarto namin at kwarto ni na tita Claire.
03:15.3
Sa iba ba naman natutulog si tita Mildred at sa iba ba rin si na lolo at lola at ang kwarto nila ay malapit sa may kusina.
03:26.7
Nakatayo ang bahay na yun sa malawak na lupa. May mga puno ng mangga sa paligid at sa likuran ay taniman ni na lola ng mga gulay.
03:38.0
Talagang tipikal na bahay siya sa isang probinsya Papadudut.
03:43.0
Sobrang simple lang ang buhay nila.
03:45.3
Sobrang simple lang ang buhay namin dati. Kahit na marami kami sa bahay na yun ay magkakasundo kaming lahat.
03:52.9
Hindi ko natatandaan na nagkaroon si na mama at ang mga kapatid niya ng pag-aaway.
03:59.8
Patinga sa pagkain ay magkakasama kaming lahat.
04:03.7
Meron kasi kami doon na mahabang lamesa na kasha talaga kaming lahat.
04:09.4
Ang pinsan ko na anak ni tita Claire na si Sonia ang talagang kasundo ko.
04:15.3
Dahil sa magkaedad kami.
04:18.4
Palagi kaming magkaklase sa school.
04:22.0
Sabay kaming pumapasok at umuuwi mula elementary hanggang high school Papadudut.
04:28.7
Sa bahay na yun ay maraming lumang gamit.
04:32.3
Merong lumang kudkura ng nyog.
04:36.1
Malaking vase at maging ang radyo namin dati ay luma din.
04:41.2
Wala pa kaming TV ng time na yun.
04:43.2
Pero sa lahat ng lumang gamit,
04:45.3
sa lahat ng gamit doon ay merong nag-iisang espesyal.
04:48.3
At yun ay ang lumang tapayan.
04:52.3
Sa mga hindi nakakaalam ng tapayan,
04:54.3
yun ay parang banga na nilalagyan ng inuming tubig.
04:58.3
Gawa yun sa clay o sa putik.
05:02.3
Siguro ay tatlong dangkal ang taas noon at hindi kalakihan ang lapad.
05:08.3
Meron pa yung takip kung titignan ang tapayan ay hindi naman yun maganda.
05:13.3
Actually wala yung design.
05:15.3
Magaspang ang texture niya sa labas at may umbok na parang tinatamad ang gumawa noon.
05:25.3
Simula nang magkaisip ako ay naroon na ang tapayan sa may kusina.
05:30.3
Sa pagkakatanda ko ayon kay lola ay ibinigay pa yun sa kanya ng lola niya noong ikasal siya kay lolo.
05:38.3
Ang sabi raw ng lola ni lola ay galing pa yun sa kaibigan nitong babae na mang gagamot.
05:44.3
Kaya kapag meron daw may sakit ay uminom lamang sa tubig na yon at gagaling.
05:51.3
Pero hindi na rin kami naniniwala roon.
05:55.3
Ngunit napakalaking bagay para sa aming lahat ang lumang tapayan papadudot.
06:00.3
Doon talaga kami naglalagay ng inuming tubig namin pero bukod doon ay meron kaming water jug.
06:07.3
Sa poso lang kami kumukuha noon ng drinking water kasi hindi pa uso noon ng mga water station.
06:14.3
Hindi naman sumasama ang tiyan namin dahil siguro sanasanay na ang tiyan namin sa bakterya.
06:21.3
Kapag pagod na pagod ako sa paglalaro ay paborito kong kumuha ng tubig na iinumin sa may tapayan.
06:29.3
Malamig kasi ang tubig doon kahit na hindi namin nilalagyan ng yelo.
06:34.3
Ewan ko meron sigurong efekt yung materials na ginagamit para gawin ang tapayan kaya lumalamig doon ang tubig.
06:43.3
Akala ko pa nga noong bata pa ako ay merong magic ang tapayan.
06:47.3
Kaya malamig ang tubig na nakalagay doon.
06:50.3
Alagang alaga ni Lola ang lumang tapayan papadudot.
06:55.3
Isang beses sa isang linggo ay nililinisan niya yun.
06:59.3
Walang ibang pwedeng maglinis ng tapayan kundi si Lola lamang.
07:03.3
Ang sabi kasi ni Lola ay alaala yun ang kanyang Lola.
07:08.3
Sobrang importante para sa kanya.
07:12.3
Nang tapayan na yun.
07:14.3
Kaya nga raw kahit luma na yun ay talagang inaalagaan pa niya.
07:19.3
Kapag daw nawala na si Lola ay alagaan pa rin namin ang tapayan.
07:24.3
At huwag naming ibibenta.
07:26.3
Kahit naman siguro ako kung sa akin yun ibinigay ng Lola ko ay aalagaan ko kagaya ng pag-aalaga doon ng Lola ko papadudot.
07:35.3
Ang ugaling yun ni Lola.
07:37.3
Ang naman ako sa kanya.
07:40.3
Kaya niya kapag may gamit na ibinigay sa akin ang taong malapit sa puso ko.
07:45.3
Kahit pamura yan o para sa iba ay walang pakinabang ay talagang itinatago at pinapahalagang ko ng mabuti.
07:55.3
Kapag nasasagi namin ang tapayan at nakita ni Lola ay talagang nagagalit siya.
08:02.3
Feeling ko nga ay isa rin sa mga apo niya ang tapayan dahil sa pag-aalagang ginagawa niya rito.
08:10.3
First year high school ako noon nang magkaroon ng sakit si Lola.
08:14.3
Labas pasok siya noon sa ospital.
08:17.3
Sobra akong nagalala para sa kanya kasi ang bilis ng pagbagsak ng katawan niya.
08:23.3
Mataba kasi si Lola tapos ilang buwan lang ay kumayad siya ng sobra.
08:29.3
Hindi na kinaya ng Lola ko ang sakit niya.
08:32.3
At kinuha na siya sa amin ni Lord papadudot.
08:35.3
Lahat kami ay nagluksa sa pagkawala niya.
08:38.3
Isa pa naman sa pangarap.
08:39.3
Ang may pasyal si Lola sa iba't ibang magagandang lugar.
08:44.3
Dahil kapag nagkukwento siya sa amin ang experience niya.
08:48.3
Noong kabataan niya ay palagi niyang nasasabi na hindi na siya nagkaroon ng chance
08:54.3
na makapag-travel kahit sa Pilipinas dahil sa maaga siyang nagtrabaho dahil mahirap ang buhay.
09:02.3
Nang makapag-asawa naman siya ay nagfocus na siya sa pag-aalaga ng mga anak ni Lola.
09:08.3
Sayang lang kasi hindi na nakita ni Lola ang pagtatapos ko ng kolehiyo at pagkakaroon ng trabaho.
09:18.3
Kung buhay pa siguro siya ngayon ay baka napakaraming lugar na ang napuntahan naming dalawa.
09:24.3
Pero wala na akong magagawa hanggang doon na lamang ang buhay niya.
09:29.3
Pagkatapos ng libing ni Lola ay nag-usap-usap si na mama at ang mga kapatid niya kasama si Lolo.
09:36.3
Lahat kami ay nag-usap-usap.
09:37.3
Lahat kami ay nabibigla pa rin noon sa pagkawala ni Lola.
09:41.3
Pinag-usapan nila kung ano ang gagawin nila sa mga gamit ni Lola.
09:46.3
Ang sabi ni mama ay itabi na lamang at huwag nang ipamigay.
09:50.3
Yung tapayan ni nanay gustong bilhin ng kakilala ko.
09:55.3
Gusto niyo bang ipagbenta? Tanong ni Tita Claire.
09:59.3
Sige benta mo Claire. Paniguradong gabi-gabi kang mumultuhin ng nanay. Ang biro ni Tita Mildred.
10:05.3
Saka baka mura lang yung bibilihin ng kakilala mo. Antik na yun. Baka maibenta natin yun ng milyon.
10:13.3
Dugtong pa ni Tita Mildred. Hindi porket luma na ay malaki ang halaga.
10:19.3
Saka alam niyo kung gaano kahalaga kay nanay ang lumang tapayan na yan.
10:23.3
Magagalit yun kapag ibinenta natin. Hayaan na lang natin dito sa bahay at napapakinabangan naman natin ang tunan pa ni mama.
10:33.3
Sa huling pagkawala ni Lola.
10:34.3
Sa huling nagkasundo si na mama na huwag nang ipamigay o ibenta mga gamit ni Lola lalo na ang tapayan.
10:42.3
Isa rin ako sa malulungkot kung mawawala ang tapayan sa bahay dahil bukod sa nagbibigay yun ng malamig na tubig ay ala-ala din yun ng aming Lola.
10:53.3
Sa bahay na yun ako ipinanganak at nagdalaga Papa Dudut. Matagal na akong nandoon pero kahit na isang beses,
11:02.3
ay never akong naka-experience ng nakakatakot.
11:06.3
Pero merong sinasabi si na tita na meron daw white lady sa likod ng aming bahay na nakatira sa pinakamalaking puno ng mangga sa aming bakuran.
11:17.3
Kahit na isang beses ay hindi ko nakita ang sinasabi nilang white lady,
11:22.3
kaya ang naisip ko dati ay pananakot lamang nila yun sa amin nung mga bata pa lamang kami ng pinsan at kapatid ko.
11:31.3
Pero simulan ng mamatay si Lola ay doon na nagsimula ang kababalaghan sa aming bahay.
11:36.3
Nag-a-adjust pa kaming lahat sa pagkamatay ni Lola nang makaranas kami ng mga bagay na parang ang hira paniwalaan.
11:45.3
Kung ikikwento pero lahat ng yun ay totoo at talagang na-experience ng aking buong pamilya.
11:54.3
Nagsimula ang lahat nang sabihin ni Lolo sa amin na napanaginipan niya si Lola.
12:01.3
Sinabi raw ni Lola sa kanya na kahit na anong mangyari ay huwag ibibenta ang lumang tapayan.
12:08.3
Alagaan din daw namin ang tapayan kagaya ng ginagawang pag-aalaga ni Lola noong buhay pa siya.
12:14.3
Simula noon ay nililinis na ni na mama at tita ang tapayan isang beses sa isang linggo.
12:20.3
Kapag dumadalaw kami sa simenteryo kay Lola ay sinasabi ni na mama na huwag mag-alala si Lola dahil hindi nila gagalawin ang mga paborito nitong gabi.
12:31.3
Pagkakamit lalo na ang tapayan.
12:33.3
Hanggang isang umaga habang nag-aalmusal kami ay may sinabi sa amin si Lolo.
12:39.3
Kagabi nung papunta ako sa banyo ay nakita ko ang nanay ninyo. Uminom siya sa may lumang tapayan, ang sabi pa ni Lolo.
12:50.3
Lolo, hindi ba patay na si Lola? Paano niyo po siya nakita? Curious kong tanong.
12:57.3
Remy, ang ibig sabihin ng Lolo mo ay kagalawin ang mga paborito nitong gabi.
12:59.3
Ang ibig sabihin ng Lolo mo ay kagalawin ang mga paborito nitong gabi.
13:00.3
Ang ibig sabihin ng Lolo mo ay kagalawin ang mga paborito nitong gabi.
13:01.3
Ang ibig sabihin ng Lolo mo ay kagalawin ang mga paborito nitong gabi.
13:02.3
Nandito pa rin siya siguro, si nanay at binabantayan niya pa rin tayo. Ang naluluhang wikapa ni mama.
13:03.3
Ang naluluhang wikapa ni mama.
13:04.3
Nandito pa rin siya siguro, si nanay at binabantayan niya pa rin tayo. Ang naluluhang wikapa ni mama.
13:05.3
Nandito pa rin siya siguro, si nanay at binabantayan niya pa rin tayo. Ang naluluhang wikapa ni mama.
13:06.3
At naluluhang wikapa ni mama.
13:07.3
At naluluhang wikapa ni mama.
13:08.3
At naluluhang wikapa ni mama.
13:09.3
Ang naluluhang wika pa ni mama.
13:14.3
Ay sabihin mo ate yung tapayan niya ang binabantayan niya.
13:19.7
Natatakot siguro siya na ibenta yun ni ate Claire sa kakilala niya.
13:24.6
Biro naman ni tita Mildred.
13:27.4
Hindi ko na yun ibibenta no.
13:30.4
Takot ko na lang kay nanay.
13:32.4
Mamaya ay tumabi pa yun sa pagtulog ko no.
13:35.5
Natatawang sabi pa ni tita Claire.
13:37.2
Natatawang na lamang kami sa joke na yun ni tita Mildred kasi alam naming lahat kung gaano kamahal ni Lola ang lumang tapayan.
13:47.3
Ngunit ang ipinagtataka ko lang dati ay kung bakit kay Lolo lamang nagpapakita si Lola.
13:54.0
Simula kasi nang magkwento siya ng ganun na nakita niya si Lola na umiinom sa tapayan
13:59.4
ay naging sunod-sunod na ang kwento ni Lolo tungkol kay Lola na nagpapakita ito sa kanya.
14:05.5
Kung minsan pangaraw ay tumataba ito sa pagtulog niya.
14:10.5
Medyo nagtatampo na nga si na mama at tita kay Lola kasi hindi sa kanila nagpapakita si Lola.
14:18.2
Kung ako naman ang tatanungin.
14:21.5
Ayokong makita ang kaluluwa ni Lola.
14:24.7
Matatakotin kasi ako.
14:26.8
Kahit pasabihin na Lola ko siya ay multo pa rin siya.
14:31.0
Hindi naman ako sanay makakita na mga ganun.
14:33.6
Kaya nga kapag kailangan,
14:35.5
kailangan kong gumamit ng CR sa gabi
14:37.6
at mag-isa akong bababa at patay na ang ilaw
14:41.1
ay takot na takot ako.
14:44.4
Talagang ginigising ko pa nga si mama para magpasama sa kanya.
14:48.7
Kapag ganun ay napapagalitan ako ni mama.
14:52.0
Hindi raw ko dapat matakot kasi Lola ko yun.
14:55.2
Wala naman daw itong gagawing masama sa akin.
14:58.3
Gusto lang daw siguro kaming makasama pa ni Lola
15:01.5
bago ito umakyat sa langit.
15:03.9
Samantalahin ko na raw ang chance ko na makita si Lola.
15:09.8
Sabi ko naman kung magpapakita si Lola ay sa panaginip ko na lamang
15:13.7
at huwag naman sa personal.
15:16.6
Kinukumbinsi ko naman ang sarili ko na huwag matakot papadudot.
15:21.6
Pero kapag talagang matatakotin ka,
15:24.3
kahit na anong kumbinsya ang gawin mo sa sarili mo,
15:27.3
ay wala yung epekto.
15:30.0
Matatakot at matatakot ka pa rin talaga kahit na anong gawin mo.
15:34.8
Makalipas nga ang ilang buwan,
15:36.7
ay nagtatanong si Lolo, kinamama at tita kung nagpapakita ba sa kanila si Lola.
15:43.3
Ilang gabi na raw kasi na hindi siya nito dinadalaw sa panaginip.
15:47.7
Hindi na rin daw niya ito nakikita sa bahay,
15:50.8
ang sabi naman ni namama.
15:52.9
Kahit na isang beses ay hindi nagpakita at nagparamdam si Lola sa kanila.
15:58.2
Pero ako isang beses ko lang siyang napanaginipan.
16:01.7
Normal na panaginip lamang yun,
16:03.9
Nandun daw siya sa kusina at sinasabi niya sa akin na lagyan ko ng tubig ang tapayan niya kasi wala ng laman.
16:14.5
Walang kakaiba sa panaginip ko na yun sa aking Lola Papadudut.
16:20.4
Baka po umakit na sinanay sa langit.
16:23.2
Tay, hiyana lang natin siya at para makapagpahinga na talaga siya,
16:27.8
ang sabi ni Mama kay Lolo.
16:31.8
Bakit naman umalis siya kagad?
16:33.9
Gusto ko sana ay dito muna siya.
16:36.8
Malungkot na wika ni Lolo.
16:39.4
Huwag po kayong magalala tatay.
16:42.3
Magiging masaya po si nanay doon.
16:45.0
Kasama na niya ang mga magulang niya noon.
16:48.2
Saka yung isa niyang kapatid.
16:50.7
Turan pa ni Mama.
16:53.0
Alam ko na mas masakit para kay Lolo ang lahat.
16:57.0
Kung iisipin sa aming lahat ay mas matagal niyang nakasama si Lolo Papadudut.
17:02.6
Hindi ko kayang i-compare ang sakit na pinagdadaanan niya ng time na yon sa sakit na nararamdaman namin.
17:11.9
Pero ganun naman talaga ang buhay.
17:15.0
Hindi natin alam kung kailan mawawala ang isang tao kaya mas maganda.
17:21.3
Na habang kasama natin sila ay ipakita natin at iparamdam.
17:26.0
Na mahal natin sila, Papa Dudut.
17:28.8
Ang akala ko dati ay tapos na ang kababalaghan sa bahay.
17:32.6
Ay namin dahil ayon kay Lolo ay hindi na nagpapakita si Lola sa kanya kahit pa sa panaginip.
17:40.8
Masakit pa rin sa amin ang lahat.
17:43.5
Pero kailangan namin magpatuloy sa normal naming mga buhay, Papa Dudut.
17:49.4
Naging normal naman ang mga buhay namin na ilang buwan.
17:54.2
Malungkot pa rin ako at kapag naaalala ko si Lola at kung gaano niya kami kamahal
18:00.3
ay hindi ko maiwasan.
18:04.6
Hindi ko na lamang yon ipinapakita sa kahit na sino.
18:08.9
Ipinapakita ko sa kanila na okay na ako.
18:12.4
At tanggap ko na kahit papaano na hindi na namin makakasama pa si Lola.
18:18.5
Noong second year high school na ako ay doon na nagsimula ang kababalaghan sa lumang tapayan.
18:27.2
Papa Dudut, doon pa rin kami umiinom.
18:30.2
At hindi pa rin namin makakalimutang linimutan.
18:32.6
At hindi pa rin namin makakalimutang linisin yon ng isang beses sa isang linggo.
18:36.3
Isang hapon ay inutusan ako ni Mama na linisin ang tapayan.
18:40.8
Sakto pa na paalis na kami noon.
18:43.4
Si Sonia kasi ay plano naming tumambay sa tabing dagat.
18:47.9
Malapit lang kasi ang dagat sa bahay namin at walking distance lamang Papa Dudut.
18:53.3
Pagbalik na lang po namin ni Sonia, lilinisin yung tapayan, ang sabi ko kay Mama.
19:04.0
Mamaya ay makakalimutan mo na naman yan.
19:07.1
Saka hindi kita papayagang umalis hanggang hindi mo yon nalilinisan.
19:12.6
Tapos ay umigib ka na rin at lagyan mo ng tubig.
19:16.5
Utos ni Mama sa akin.
19:18.9
Para manahimik na si Mama dahil alam ko na hindi niya ako titigilan,
19:23.6
ay sinunod ko na lamang siya Papa Dudut.
19:26.9
Nagpresenta si Sonia na tutulungan ako para maging mabilis.
19:31.5
Na matapos ko ang umiisip.
19:32.6
Ito ang utos ni Mama sa akin.
19:35.2
Dinalan na namin sa kapitbahay naming may poso ang tapayan.
19:39.3
Magkatulong naming nilinisan yon ni Sonia.
19:43.0
Habang naglilinis ng tapayan, ay aksedenting dumulas sa kamay ni Sonia ang takip noon.
19:50.5
Nabasag ang takip at nahati yon sa gitna.
19:54.3
Kinabahan kaming dalawa ni Sonia.
19:56.7
Alam namin na mapapagalitan kami sa mga nangyari.
19:60.0
Lalo na at importante ang tapayan.
20:05.4
Takot na takot kaming umuwi sa bahay at wala kaming choice kundi ang aminin ang mga nangyari.
20:12.2
Hindi ko alam pero dahil siguro sa takot ni Sonia ay nagawa niyang magsinungaling Papa Dudut.
20:19.1
Sinabi niya na hinaharot ko siya kaya nabitawan niya ang takip kaya yon nabasag.
20:25.6
Siyempre sinabi ko na hindi yon totoo.
20:29.2
Ang sabi ko ay si Sonia lamang ang nakabasag ng takip.
20:32.5
At hindi ko siya hinaharot.
20:35.2
Ang sabi ni Mama, hindi na mahalaga kung sino ang may kasalanan sa aming dalawa.
20:41.0
Wala na raw kaming magagawa kasi basag na yung takip ng tapayan.
20:46.5
Sinabi rin ni Mama na sana raw ay huwag magalit sa amin ni Sonia ang Lola namin dahil sa kasalanan naming dalawa.
20:55.9
Sa ginawang pagsinungaling ni Sonia para lang madamay ako sa kasalanan,
21:01.0
na siya lang ang may kagagawan, ay lumayo ang loob ko sa kanya Papa Dudut.
21:07.9
Simula noon ay hindi ko na siya kinausap pa.
21:11.5
Kahit magkaklase pa kami, ay talagang umiwas na ako sa kanya.
21:17.3
Alam naman siguro ni Sonia sa sarili niya kung bakit ako naging ganon sa kanya.
21:23.0
Siguro ay nahihiyan na rin si Sonia sa akin kasi alam niya na mali ang ginawa niya Papa Dudut.
21:31.0
nangihinayang din ako sa pinagsamahan namin ni Sonia kasi siya ang unang naging kaibigan ko.
21:38.1
Kapag may crush ako ay sa kanya ko unang sinasabi.
21:42.1
Parang mas kapatid pa nga kaming dalawa kesa sa kapatid kong lalaki.
21:48.0
Kaya lang ay talagang nasaktan ako sa ginawang yun ni Sonia.
21:52.4
Ready pa naman sana akong ipagtanggol siya kaya lang ay nilaglag niya rin ako kahit na wala akong kasalanan.
21:58.4
Si Papa ang umayo sa takip ng...
22:01.0
...tapayan na nabasag, gumamit siya ng pandikit at kahit paano ay bumalik naman ang dating itsura ng takip kahit pakita pa rin ang pinagbasaga noon.
22:13.3
Lumalamig pa rin naman ang tubig na nilalagay namin doon.
22:17.5
Isang hapon ay nauna ko umuwi sa bahay kesa kay Sonia mula sa school.
22:22.6
Gumagawa ko ng assignment sa sala nang dumating si Sonia.
22:26.7
Mukha siyang pagod na pagod.
22:29.1
At obvious na naglaro muna siya bago siya umuwi.
22:33.7
Dumiretsyo siya sa kusina at alam ko na iinom siya ng tubig sa tapayan.
22:40.0
Kapag pala kumuha kami ng tubig sa tapayan ay merong kaming ginagamit na mag.
22:46.1
Yun ang pinang sasalok namin ng tubig tapos ay ililipat namin yung tubig sa baso kung saan kami iinom.
22:56.5
Wala pang ilang minuto ay nagulat kaming lahat.
22:59.1
Nang bigla naming marinig, ang napakalakas na sigaw ni Sonia mula sa kusina.
23:04.7
Kahit ako ay kinabahan kasi yung sigaw niya ay parang takot na takot siya.
23:11.7
Si Tita Mildred ang unang tumakbo papunta sa kusina para i-check si Sonia kung ano bang nangyari sa pinsan ko.
23:19.7
Lumabas si na Tita Mildred at Sonia sa kusina ng magkayakap.
23:25.1
Pati si Mama ay nagtataka kung bakit umiiyak at nangingin.
23:29.1
Sa takot si Sonia, pinaupo siya ni Tita at hinimas sa likod niya papadudot.
23:36.7
Ano bang nangyari sa iyo Sonia? Nagalala ang tanong ni Mama.
23:41.6
Yung tapayan po kasi Tita eh. Nung nakuha ko ng tubig, may kamay na humawag sa kamay ko. Umiiyak na sagot pa ni Sonia.
23:51.4
Haanong kamay? Sino? Nagtatakang tanong ni Tita Mildred.
23:57.0
Detalyadong ikinuwento ni Sonia.
23:59.1
Ang mga nangyari. Ayon sa pinsan ko, nung nakuha siya ng tubig sa tapayan para uminom ay may kamay na humawag sa kamay niya sa mismong loob ng tapayan.
24:13.0
Hinila pa nga raw siya ng kamay na parang gusto siyang hilahin pa loob ng lumang tapayan.
24:19.7
Malamig daw yung kamay na humila sa kanya. Buti na lang daw.
24:23.7
At nabawi niya ang kamay niya dahil kung hindi, ay hindi na rin niya alam kung ano.
24:29.1
Ano ang pwedeng mangyari sa kanya, Papa Dudut?
24:33.1
Hindi naman nakapagsalita si na Mama at Tita Mildred sa kwento ni Sonia.
24:39.0
Kilala namin si Sonia at hindi siya gagawa ng kwento tapos iiyak ng ganon.
24:45.8
Maliban lang noong nabasag niya yung takip ng tapayan.
24:50.6
Iyon ang unang beses na nagsinungaling siya sa pagkakaalam ko.
24:55.8
Yung iyak, pwede mo pang mapeke.
24:59.1
Pero yung panginginig ng buong katawan ni Sonia, dahil sa sobrang takot ay parang hindi na.
25:05.3
Kaya kahit nainis pa ako kay Sonia ng panahon yun, ay naawa ako sa kanya.
25:11.7
Kinagabihan ay nilagnat na kagad si Sonia.
25:16.1
Hindi na siya nakapasok sa school ng sumunod na araw.
25:19.8
Abang nasa school, ay hindi mawala sa isipan ko si Sonia kasi hindi pa rin nawawala ang pag-aalala ko para saan.
25:29.0
Sa aking pinsan, Papa Dudot.
25:32.0
Pagka uwi ko sa bahay, ay naabutan ko si Sonia na nasa sala at may nakalagay na dahon sa noon niya.
25:39.8
Nakatali yun gamit ang big kiss.
25:42.9
Mukha pa rin siyang nangihina at tinignan ko na lamang siya at dumiretsyo na ako sa itaas sa kwarto namin.
25:50.7
Gusto ko sanang tanungin si Sonia kung kumusta na siya.
25:54.2
Pero inunahan ako ng pride, kaya hindi ko siya kinausap.
25:59.0
Nasa kwarto si Mama at nagtitiklop siya ng mga damit namin, kaya sa kanya na lamang ako nagtanong.
26:07.0
Ma, bakit may dahon sa ulo si Sonia? Nabarang ba siya? Tanong ko.
26:12.6
Bakit hindi mo sa kanya tanungin? Turan pa ni Mama.
26:17.1
Ayoko, nainis pa rin ako sa kanya kasi nagsunungaling siya nung nabasag niya yung tapayan na kasimangot kong wika.
26:26.8
Sus, magbati na kasi kayo.
26:29.0
Nagbati na kayo ng pinsan mong yun, ang sabi pa ni Mama.
26:34.0
Saka na kapag hindi na ako inis sa kanya.
26:37.2
No nga pong nangyari kay Sonia? Sabihin mo na kasi ma, pamimilit ko.
26:43.9
Dinalaan ang tita mo sa albularyo si Sonia tapos pag uwi may nakatapal ng mga dahon.
26:50.9
Ang sabi ng albularyo ay may kaluluwaraw na naggalit sa pinsan mo nang dahil nabasag niya yung takip ng tapayan.
26:59.0
Nang sinuob kasi si Sonia, lumabas ang hugis noong lumang tapayan. Tugon pa ni Mama.
27:06.8
Ang unang pumasok sa isipan ko ay si Lola kasi siya lang ang pwedeng magalit kay Sonia dahil nasira nito ang takip ng tapayan.
27:14.8
Pero nagulat ako ng sabihin ni Mama na ayon sa albularyo ay hindi raw si Lola ang nagagalit kay Sonia.
27:22.3
Habang nasa school pala ay nagpunta sa bahay ng personal yung albularyo.
27:27.0
Hindi na raw nito nararamdaman si Lola sa bahay namin.
27:32.5
Ibang kaluluwaraw ng babae ang nagalit kay Sonia papadudut.
27:38.2
Ayaw raw magpakilala ng babaeng yon sa albularyo.
27:42.6
Pero ang hinala ni Mama ay baka yung babae na nagbigay ng tapayan sa Lola ni Lola ang nagagalit kay Sonia.
27:51.8
Baka raw sobrang importante ng tapayan na yon sa babaeng yon.
27:55.0
Kaya kahit matagal na itong patuloy,
27:57.0
ay nakakabit pa rin ang espiritu nito sa lumang tapayan.
28:02.3
Walang nakakakilala sa amin sa babaeng yon papadudut.
28:06.7
Kahit nga si Lola ay hindi alam ang pangalan ng babaeng nagbigay ng tapayan sa Lola niya.
28:12.9
Basta naikwento lang niya yon sa amin noong nabubuhay pa siya.
28:16.8
Ang sabi pa pala ni Mama ay humingi na rin ng sorry si Sonia sa nagbabantay na babae sa lumang tapayan.
28:23.8
Utos yon ng albularyo pero wala raw.
28:27.0
Kasiguraduhan, natatanggapin ang babae ang sorry ni Sonia.
28:31.9
Magdasal na lang daw kami at ingatan daw namin ng sobra ang tapayan dahil ayaw ng babaeng bantay noon ang magkaroon ito ng sira.
28:44.0
Naisip ko na baka alam na rin dati pa ni Lola na may babaeng nagbabantay sa tapayan papadudut.
28:51.3
Hindi niya lang siguro sinabi sa amin para hindi kami matakot.
28:55.9
Siguro kaya ganoon na lang.
28:56.8
Pero na lamang alagaan at ingatan ni Lola ang tapayan ay dahil yon ang dahilan papadudut.
29:05.5
Makalipas nga ang ilang araw ay gumaling na si Sonia.
29:09.2
Pero after nang nangyari kay Sonia ay hindi na siya uminom sa lumang tapayan papadudut.
29:15.8
Bukod tangin na siya lang ang hindi umiinom noon.
29:19.4
Kami naman ay umiinom pa rin pero may takot na.
29:24.8
Natatakot ako na baka kapag sumayon.
29:26.8
At pagkakalok ako ng tubig sa tapayan ay may kamay din na humila sa akin sa loob noon.
29:32.6
Pero sa awa naman ng Diyos ay hindi na naulit sa kahit na sino ang nangyari noon kay Sonia.
29:40.8
Nang tumagal ay nawala na rin ang takot namin at unti-unti na rin kaming nagkaayos ni Sonia.
29:47.5
Si Sonia ang unang kumausap sa akin at nag-sorry siya sa akin sa ginawa niyang pagsisinungaling tungkol sa nabasag
29:58.5
Natakot lang daw siya ng time na yon na masisisin ang siya lang kaya naghanap siya ng kadamay.
30:07.1
Inintindi ko na lamang si Sonia para magkaayos na kaming dalawa.
30:12.0
Sinabi ko na lamang sa kanya na sana ay huwag na niya yung uulitin.
30:17.8
Nagpromise naman sa akin si Sonia na hindi na niya yon gagawin sa akin.
30:23.3
Naging masaya ako.
30:24.5
Sa pagkakabati ulit namin ang pinagkakabati.
30:26.8
At sa totoo lang ay matagal ko nang gusto siyang kausapin kaya lang ay palagi kong pinapairal ang pride ko.
30:35.9
Sa paglipas na mga buwan ay nawala na sa isipan namin yon na nangyari kay Sonia.
30:41.8
Naging normal na ulit ang pamumuhay namin.
30:45.3
Wala na rin namang kaming na-experience na kung anong nakakatakot pagating sa lumang tapayan.
30:51.6
Para maiwasan din ang pagkasira ng tapayan,
30:55.2
ay hindi na kami inutusan na magkakabati.
30:56.8
At hindi na kami inutusan na maglinis ng tapayan.
31:00.5
Si na mama o ang mga tita ko na lamang ang gumagawa noon papadudot.
31:06.0
Noong fourth year high school na ako ay bumalik na ang kababalaghan sa bahay namin.
31:11.5
At lahat ng mga hindi may paliwanag na nangyari noon ay konektado talaga sa tapayan na yon papadudot.
31:20.5
Dahil sa medyo nagdadalaga na ako ng time na yon,
31:24.1
ay medyo lumalan din na rin po ako.
31:26.8
Hindi alam nina mama na meron na akong boyfriend.
31:30.9
Alam ko kasi na mapapagalitan nila ako.
31:34.9
Kaya hindi ko sinasabi sa kanila.
31:37.9
Ang may alam lamang ay si Sonia at sa kanya ko lamang sinasabi
31:42.6
at ipinakilala ang naging first boyfriend ko noong high school.
31:47.9
Wala rin kasing sense na hindi ko sabihin kay Sonia kasi kaklase namin yung naging jowa ko noon papadudot.
31:54.8
Malalaman din ni Sonia kaya sinasabi ko.
31:56.3
Kaya sinabi ko na sa kanya.
31:58.6
Sinabihan ko ang pinsan ko na huwag niyang sasabihin sa mga kasama namin sa bahay,
32:04.4
lalo na sa parents ko at nangako siya na sekreto lang namin ang bagay na yon.
32:10.6
Pero totoo pala na walang sekreto ang hindi nalalaman lalo na at may mga kaklasikang intrimidita.
32:20.1
Nagkaroon ng meeting ang mga magulang sa seksyo namin.
32:24.5
Pumunta si na mama at siya.
32:26.3
Siya na rin ang pumunta para kay Sonia kasi nasa isang bahay lang namang kami nakatira.
32:32.6
After ng meeting ay may isang babae na kaklasiko ang lumapit kay mama at sinabi nito na meron akong boyfriend.
32:41.5
Itinuro pa niya kay mama ang boyfriend ko na itatago ko sa pangalang James.
32:47.2
Takot na takot ako papadudot at hindi ako kinausap ni mama sa school tungkol sa nalaman niya.
32:53.2
Ayaw niya rin siguro na mapahilipay.
32:56.3
Ayaw niya ako sa harap ng mga classmates ko.
32:59.2
Papadudot pag uwi sa bahay ay doon na niya ako kinausap.
33:03.5
Pinagalitan niya ako kasi naglihim ako sa kanya sa kanila ni papa.
33:09.3
Hindi naman daw niya ako pinagbawalan na magkaroon ng boyfriend.
33:14.2
Pero sana raw ay nagsabi ako sa kanila.
33:19.1
Ang mga ganong bagay daw ay dapat na sinasabi ng anak sa magulang.
33:23.5
Para mas magabayan nila ako pagdating sa ganun.
33:26.3
Sinabi ni mama na kailangan nilang makilala ang boyfriend ko ng time na yon.
33:34.4
Dapat daw ay kilala nila ni papa kung sino ang diyowa ko.
33:38.7
Wala kong choice kundi ang sabihin kay James na kailangan niyang magpunta sa bahay.
33:44.6
Sabi ko ay huwag siyang matatakot kasi gusto lang siyang makilala ni na mama at papa.
33:52.0
Sunday ko pinapunta sa bahay si James after ng lunch.
33:56.3
Kinausap lang naman si James ni na mama at papa sinabihan kami na huwag muna kaming gagawa nang hindi pa dapat kasi mga bata pa kami.
34:07.0
Baka raw mabuntis ako.
34:09.3
Huwag daw kaming magtatanan o gagawa nang hindi nila magugustuhan.
34:15.1
Nangako naman kami ni James na wala kaming gagawin na ikagagalit nila papadudot.
34:21.8
Naging okay naman ang pakikipag-usap namin kina mama at papa.
34:26.3
Hindi sila tumutol sa relasyon namin ni James.
34:29.9
Basta huwag kaming lalagpas sa mga hindi pa dapat namin gawin.
34:34.9
Nang pauwi na si James ay bumulong siya sakin na nauuhaw siya at baka pwede raw makainom.
34:42.1
Ako naman ang kumuha ng tubig para kay James at sa lumang tapayan ako kumuha.
34:49.1
Dinala ko yun kay James na nasa sala.
34:52.4
Pagkatapos uminom ni James ay siya na lang ang nagdala ng pinagkakataon.
34:56.3
Naginuman niyang baso sa kusina.
34:58.9
Habang hinihintay ko si James, sa sala ay narinig ko siyang nagsalita at nagpaalam siya at nagpasalamat sa kusina bago siya bumalik.
35:08.1
Sinong kausap mo sa kusina James? Tanong ko kay James.
35:13.0
Tita mo siguro? Babae eh. Hindi ako sigurado. Tugon pa ni James.
35:19.2
Ha eh wala dito ang dalaw kong tita. Nasa fiestahan sila.
35:23.3
Ang sabi ko kay James.
35:26.3
Para masagot ang tanong ko ay ako na mismo ang nagpunta sa kusina papadudot.
35:31.5
Pero pagdating ko doon ay wala kong nakitang tao.
35:36.4
Binalikan ko si James at pinadescribe ko sa kanya kung ano ang itsura ng babaeng nakita niya sa kusina.
35:45.1
Ayon kay James ay medyo matangkadaw ang babaeng nakita niya papadudot.
35:50.7
Tapos payat, mahaba raw ang buhok.
35:53.8
Nakita niya raw yung babae na nasa tabi.
35:56.3
Nang tapayan at nagpaalam at nagthank you lang daw siya sa babae.
36:00.8
Bilang respeto kasi akala niya ay nakikitira sa bahay namin.
36:07.0
Nakatayo lang daw yung babae at nakatingin sa kanya.
36:11.9
Kinabahan ako sa kung paano dinescribe ni James yung babaeng nakita niya sa kusina papadudot.
36:18.8
Hindi kasi nagmatch sa kahit na sinong babae nakasama ko sa bahay ang babaeng nakita niya.
36:26.3
Hindi rin si Lola yun kasi maliit na babae si Lola.
36:29.9
Nagkaroon ako ng hinala na baka ang nakita ni James ay ang nagbabantay na babae sa tapayan
36:36.4
na sinabi sa amin ng albularyo na gumamot dati kay Sonia.
36:42.5
Sinabi ko kay James na wala kaming kasama sa bahay nang ganon ang itsura.
36:49.6
Hindi na rin ako nagdalawang isip pa nasabihin kay James
36:52.8
ang tungkol sa kababalaghan na bumabalod si James.
36:56.3
Sa lumang tapayan namin sa bahay.
36:59.7
Sinabi ko sa kanya na merong babaeng nakabantay doon na original na may ari noon.
37:07.0
At sinabi ko rin na baka ang babaeng yun ang nakita niya.
37:11.4
Sobrang natakot at kinilabutan kaming dalawa papadudot.
37:17.3
Ikinuwento ko kinamama ang nangyari kay James nung una ay nagtataka kami
37:21.9
kung bakit kay James paunang nagpakitang bantay ng tapayan.
37:26.3
Pero narealize din namin na kaya nagpakita yun kay James
37:30.3
ay dahil hindi alam ni James ang kwento ng tapayan.
37:34.8
Hindi siya matatakot kasi hindi niya alam na walang kaming kasama sa bahay na ganon ang itsura.
37:43.7
Hindi ko rin naman masasabi na gumagawa lamang ng kwento si James
37:48.0
kasi wala siyang dahilan para gawin yun.
37:50.8
Doon namin napatunayan na totoo nga ang sinabi ng albularyo
37:55.7
na merong babaeng nagbabantay ng lumang tapayan.
37:59.8
Kaya simula na ang mangyari yun kay James.
38:04.0
Kapag nagpupunta siya sa bahay namin ay hindi na siya nagpupunta sa kusina.
38:10.0
Nagkaroon na siya ng takot at baka raw magpakita ulit sa kanya yung babaeng na akala niya ay buhay na tao talaga.
38:17.4
Wala raw kasing kakaiba sa babae na yun.
38:20.7
Wala rin daw siyang nararamdaman na maaaring multo na lamang yun
38:27.3
Kinausap din ni na mama ang albularyo na gumamot kay Sonia
38:31.4
para itanong kung paano ba maaalis ang babae sa bahay namin.
38:37.2
Ayon sa albularyo ay kailangang i-dispatch siya namin ang lumang tapayan.
38:43.5
Nakakabit na raw kasi ang kaluluwa ng babae sa tapayan.
38:47.5
Pero hindi naman yun pwedeng gawin ni na mama dahil mahigpit ang binilin ni lola
38:53.8
na alagaan at i-dispatch.
38:55.7
Ingatan ng tapayan.
38:57.9
Hindi rin naman nagtagal ang relasyon namin ni James.
39:01.3
Nag-break din kami before kami makagraduate ng high school.
39:05.4
Nang mag-college na ako ay kinailangan kong tumira sa isang boarding house.
39:10.2
Magkasama kami ni Sonia kasi same university ang pinapasukan namin.
39:15.1
Magkasama pa rin kami.
39:17.0
At hindi pa rin mapaghihiwala ay kahit college na kami.
39:21.3
Magkaiba nga lang kami ng kurso ng kinuha.
39:25.7
Sunday night kami umuwi sa bahay namin dahil kapag weekend ay wala kaming paso.
39:31.4
Tapos Sunday night kami bumabalik sa boarding house na malapit kung saan kami nag-aaral.
39:38.2
Palagi kaming magkasabay na umuwi sa bahay at bumabalik sa boarding house ni Sonia.
39:45.0
Ngunit isang araw.
39:47.3
Isang araw ng biyernes sinabi sa akin ni Sonia na hindi siya uuwi sa bahay dahil meron siyang pupuntahan.
39:54.7
Hindi niya umuwi sa bahay.
39:55.6
Sinabi sa akin pero alam ko na magkikita sila ulit ng boyfriend niya na ka-textmate niya.
40:03.6
Kaya nang kinagabihan ay mag-isa akong umuwi sa bahay.
40:08.1
Late na akong nakauwi kasi na-traffic na ako dahil may nadaanan akong banggaan.
40:15.2
Nang makauwi ako sa bahay ay tulog na sinamama at madilim ang bahay.
40:20.9
Pero dahil sa memorize ko na ang mga bagay-bagay.
40:25.6
Ay hindi ko na kinailangang buksan ang ilaw.
40:29.6
Dumiretso ako sa banyo kasi naligo muna ako.
40:33.5
Nang matapos na ako at palabas na ako ng banyo ay natigilan ako.
40:39.7
Nang may nakita akong matangkad na babae na nakatayo sa tabi ng tapayan.
40:45.4
Hindi ko alam kung nakaharap o nakatalikod siya.
40:50.6
Kasi yung hugis ng katawan niya lamang ang nakikita ko.
40:54.6
Pero isa lang ang sinabi.
40:57.2
Hindi siya isa sa mga kasama ko sa bahay, Papa Dudut.
41:03.4
Nagtaas na ng mga balahibo ko pagkakita ko sa babae.
41:07.6
Feeling ko ay nilagyan ng yelo ang bato ko.
41:10.3
Sa sobrang takot ko ay napatakbo ako sa itaas at agad akong humiga sa tabi ni Mama.
41:17.4
Dahil sa biglang paghiga ko ay nagising si Mama.
41:21.1
Nainis pa nga siya sa akin kasi hindi raw ako magdahan-dahan.
41:25.6
Gayong alam kong tulog na sila.
41:28.5
Sinabi ko kay Mama na meron akong nakitang babae sa kusina.
41:32.4
Ang sabi ko ay baka iyon yung bantay.
41:35.4
Nang lumang tapayan, Papa Dudut.
41:39.1
Nawala ang antok ni Mama, ginising niya si Papa at umunta sila sa kusina.
41:45.1
Bumalik din kaagad sila pero ang sabi nila ay wala silang nakitang babae.
41:50.4
Ang sabi ko ay malamang ay wala na yon kasi multo na yon.
41:53.8
Hanggang sa binagyo.
41:55.4
Ang lugar namin, sobrang lakas ng bagyo kaya napilitang kaming lumikas sa mga oras na yon.
42:04.8
Nang matapos ang bagyo, ay bumalik kami sa bahay at nangihina kaming lahat kasi nagiba ang lahat.
42:13.9
Nang tinitignan namin ang mga bagay na pwede pa naming mapakinabangan ay nagulat kami kasi buo pa rin ang lumang tapayan.
42:22.1
Hindi man lang yon nagkaroon ng maliit na crack.
42:26.0
Nagsimula ulit kami Papa Dudut, tinayo ulit ni Papa ang bahay namin.
42:31.5
Nandun pa rin ang tapayan.
42:34.0
Isang araw ay aksidenteng na ibasag ni Papa ang lumang tapayan at nagkaroon yon ng crack sa ilalim.
42:41.5
Nagtaka kami kasi nakasurvive ang tapayan na yon mula sa bagyo pero sa pagkakabagsak ni Papa na hindi naman mataas ang pinagbagsakan
42:52.6
ay saka yon nagkaroon ng sila.
42:55.4
Tinapalan ni Papa ng sila at ng crack ng tapayan para magamit namin yon.
43:02.7
Pero nagkaroon ng problema sa tubig na inilalagay namin doon.
43:07.3
Hindi na lumalamig ang tubig na inilalagay namin sa tapayan.
43:11.8
Sa paglipas sa mga araw ay mas lalo pang lumala ang mga pangyayari.
43:16.3
Nagiging mabaho na ang amoy ng tubig sa lumang tapayan Papa Dudut.
43:20.8
Hindi na namin ginagamit ang tapayan na lagaya namin ang inuming tubig dahil doon.
43:25.4
Ang ginawa ni Tita Claire ay ginawa niya nga paso ang tapayan.
43:31.9
Tinaniman niya yon ng isang halaman na namumulaklak at nilagay niya yon sa harapan ng bahay.
43:40.0
Sabi pa ni Tita hindi naman daw siguro magagalit si Lola sa ginawa niya dahil napapakinabangan pa rin yung tapayan.
43:50.2
Pero nakakapagtaka na namatay ang halaman na itinanim doon.
43:55.2
Ilang beses ngayong pinalitaan ng bagong halaman pero lahat talaga ay namamatay lamang Papa Dudut.
44:04.5
Hanggang sa nag-decide kami na itago na lamang ang tapayan at huwag nang gamitin sa kahit na anong paraan.
44:12.7
Until now ay nandun pa rin sa bahay na yon ang lumang tapayan.
44:16.6
Nakatago pa rin yon.
44:18.5
Hindi na nga lang kami nakatira roon dahil nagkaroon na kami ng sariling bahay.
44:23.8
Ang natira na lang sa bahay na yon ay sina Tita Claire at sina Sonia.
44:30.4
Si Tita Mildred ay may saril na rin pamilya.
44:34.2
Kapag nagkakaroon kami ng chance na magkakwentuhan ni Sonia, sinasabi niya na kung minsan ay nararamdaman pa rin nila yung babae na nagbabantay sa tapayan.
44:46.4
Nasanay na nga lang sila kasi hindi naman daw sila nito sinasaktan.
44:51.8
Ayaw din nilang itapon ang tapayan.
44:53.8
Kasi ala-ala yon ng aming namayapang lola.
45:00.4
Kahit pa may panahon na nagdudulot ng takot ang tapayan na yon, sa amin ay nangibabaw pa rin sa amin ang ala-ala ng aming mahal na lola.
45:14.6
Sincerely yours, Remy
45:17.9
Sincerely yours, Remy
45:18.2
Sincerely yours, Remy
45:48.6
Walang kahit na sino ang matutuwa kapag nakita nito na hindi iniingatan ng isang tawang bagay na ibinigay niya rito.
45:57.3
Magiging daan din ito upang magkaroon kayo ng mas malalim na koneksyon sa isa't isa.
46:04.4
Ngunit hindi lahat ng sitwasyon ay pare-parehas.
46:08.1
Kung ang isang bagay ay nagdudulot lamang ng negatibong pangyayari,
46:12.5
sa iyo ay doon ka mag-decide kung dapat mo pa ba itong itabi.
46:18.1
O alasin na sa buhay mo.
46:21.7
Hanggang sa muli mga ka-online, ako po ang inyong si Papa Dudut.
46:25.7
Huwag kalimutan na mag-like, mag-share at mag-subscribe.
46:29.5
Maraming salamat po sa inyong lahat.
46:35.2
Thank you for watching!
46:48.1
🎵 Ang buhay ay mahihwaga, laging may lungkot at saya. Sa Papa Dudut Stories, laging may karamay ka.
47:18.1
🎵 Ang buhay ay mahihwaga, laging magkakaroon kayo ng mga kaibigan. 🎵
47:22.4
🎵 Dito ay pakikinggan ka. 🎵
47:28.4
🎵 Sa Papa Dudut Stories, kami ay iyong kasama. 🎵
47:40.1
🎵 Dito sa Papa Dudut Stories, ikaw ay hindi nag-iisip. 🎵
47:48.1
🎵 Dito sa Papa Dudut Stories, may nagmamahal sa'yo. 🎵
48:05.8
🎵 Papa Dudut Stories. 🎵
48:10.1
🎵 Papa Dudut Stories. 🎵
48:18.1
🎵 Papa Dudut Stories. 🎵
