Mga Kwento ng Magical Lola - Kwentong Pambata Tagalog | Mga kwentong pambata | Filipino Fairy Tales
00:47.6
Oo, aking mahal na hari, alam ko iyon
00:51.7
Sobrang ipinagmamalaki kita dahil nakikita
00:54.8
Nakikita ko ang iyong pagpapahalaga na maresolba ang bawat problema ng ating mamamayan
01:00.1
Bukas ay mag-iikot akong muli sa aking kaharian
01:03.6
Gusto ko sanang isama ka sa aking pag-iikot
01:06.8
Siguradong magugustuhan mo ito, aking mahal na reyna
01:11.7
Siyempre aking mahal na hari, sasamahan kita
01:15.2
Gusto ko rin makilala ang ating mamamayan
01:17.6
Kinabukasan ay nag-iikot niya ang hari at reyna sa kaharian
01:22.1
Malayo ang kanilang biniyahe sakay sa karwahe
01:25.1
Mukhang ayos ang lahat sa kaharian
01:27.1
Kaya't nagpatuloy lang ang hari at reyna sa kanilang pag-iikot
01:31.4
Sakay ng kanilang karwahe
01:33.5
Pagkatapos nakita nila ang isang magsasaka
01:36.6
Mukha itong pagod at naglalakad mag-isa
01:40.4
Pinahinto ng hari ang karwahe at kinausap ang magsasaka
01:44.7
Masaya ka ba sa iyong pamumuhay sa ilalim ng aking pamumuno?
01:50.8
Siguro po, marahil ay ganun na nga ho
01:53.3
Ako'y isa lamang magsasaka na nabubuhay sa pagtitinda ng mga butil ng mga bigas
01:59.2
Magkano ang kinikita mo sa isang araw at magkano ang iyong inaitatabi?
02:05.9
Kamahalan, apat na daan lamang sa isang araw
02:09.2
Nabubuhay ka na nito? Ito'y napakababa
02:14.1
Kumusta ang buhay mo sa ganyang kaliit na kita?
02:20.5
Isa sa pasasalamat
02:26.0
Anong klaseng bugtong ito, magsasaka?
02:29.7
Hindi ko ito maintindihan
02:31.2
Maari mo bang ipaliwanag?
02:34.8
Isang parte ng aking kita ay para sa sarili
02:37.7
At isa para sa asawa ko
02:39.8
Siya ang namamahala sa aming tahanan
02:42.7
Isa para sa pagbabahagi
02:44.6
Ibinibigay ko sa aking mga magulang
02:47.3
Sila ang nagpalaki sa akin upang makapagtrabaho ako
02:53.3
At isa ay para sa mga anak ko
02:55.1
Sila ang magiging suporta ko balang araw
02:57.8
Ganun ho ang aking ginagawa, mahal na hari
03:01.0
Hinahati-hati ko po ito
03:03.5
Para sa aking mga mahal sa buhay
03:05.8
Bravo! Napakahusay na sagot
03:11.3
Bibigyan kita ng sampung sentimo ng ginto
03:14.1
Ngunit sa isang kondisyon
03:16.4
Ay isisikreto mo lamang ang sagot
03:18.8
Kahit makita mo ako ng isang daang beses
03:21.3
Sige po, kamahala na
03:23.3
Susundin ko ang iyong utos
03:25.2
Itatagaw ko ang sagot na ito
03:27.6
Hanggang sa makita ko po kayong muli
03:29.5
Gabi na nang makabalik ang reyna at ang hari sa kanilang palasyo
03:34.5
Ngunit hanggang ngayon
03:37.0
Ay iniisip pa rin ni Haring Sumer Singh
03:39.1
Ang sinabi sa kanya ng matanda
03:40.9
Kilala ko ang sarili ko sa pagiging matalino
03:44.9
Ngunit hindi ko masagot ang bugtong ng isang magsasaka
03:51.1
Sinabi ni Sumer Singh ang bugtong sa kanya
03:53.3
Sa kanyang tauhan
03:54.1
Lahat sila ay nagtaka
03:56.5
At walang maisip na maisagot sa mahal na hari
03:59.3
Nagsabi si Sumer Singh
04:01.0
Ang palaisipan ang ginawa ng isang magsasaka
04:05.0
Kayo ay mga tauhan
04:06.6
At higit na mas matalino kaysa sa magsasaka
04:09.0
Ngayon sabihin niya sa akin
04:10.5
Kung anong ibig sabihin ng bugtong na ito
04:13.6
Ni isa sa kanila ay walang makasagot
04:15.7
Ngunit isang ministro ang nangahas na magsalita
04:20.1
Bigyan mo ko ng 24 oras
04:22.7
At hindi ko masagot sa kanyang magsasaka
04:23.3
Ay hahanapin ko ang tamang kasagutan
04:27.3
Bibigyan kita ng oras hanggang buhas
04:30.8
Kapag nasagot mo ang palaisipan
04:33.1
Ay bibigyan kita ng malaking pabuya
04:37.4
Sinabi ng hari na nakuha niya ang palaisipan
04:43.6
Sa isang magsasaka
04:44.7
Kaya ang misyon ko
04:47.4
Ay hanapin ang magsasaka na iyon
04:50.2
Pag nahanap ko siya
04:51.7
Tapos ang trabaho ko
04:53.3
Ganun lamang kadali
04:55.0
Mabilis na hinanap ng ministro
04:58.8
Maigin niyang hinanap ito
05:00.9
Ngunit hindi niya matagpuan ang magsasakang ito
05:03.4
At nagpatuloy lamang siya
05:05.3
Sa paghahanap dito
05:06.4
Hanggang sa gabing iyon
05:08.5
Sa wakas ay nahanap niya rin ang magsasaka
05:11.6
Nilapitan niya ito
05:13.4
Habang siya ay naglalakad papunta dito
05:15.6
Agad niya itong nilapitan
05:17.3
At sabay na tinanong ng mga katagang
05:19.5
Maaari ba kong magtanong sayo?
05:22.4
Ikaw ba ang magsasaka?
05:23.3
Ang magsasaka na nakausap ng aming mahal na hari at rey na kahapon?
05:29.2
Bakit niyo tinatanong ang mga bagay na ito?
05:33.0
Ako ang ministro ng mahal na hari
05:34.9
Bilisan mo at ibigay mo sa akin
05:37.4
Ang sagot sa iyong palaisipan
05:38.9
Kailangan kong malaman
05:40.3
Ang sagot mo dito
05:41.6
Ah, ah, hindi maaari
05:44.7
Kailangan kong sundin ang utos ng hari
05:46.7
Nangakaw ako sa kanya
05:49.0
Na hindi ko ito ipagsasabi
05:50.6
Kung sasabihin ko ito
05:52.4
Ay para na rin akong hindi tumupad sa aking pangako
05:55.1
Noong una ay ayaw ng magsasaka
05:57.4
Pagkatapos ay inalok siya ng isang dangginto
06:00.1
Pumayag ang magsasaka
06:02.2
At ibinigay ang sagot
06:03.6
Bumalik ang ministro kinabukasan sa kaharian
06:08.8
Sinabi nito ang kasagutan
06:10.6
Alam ng hari na binigo ng magsasaka
06:14.0
Pinatawag niya ang magsasaka sa palasyo
06:16.8
At tinanong kung bakit niya nagawa ito
06:19.8
Pinaharap niya ang magsasaka
06:22.4
At pinanong ang kanyang harapan
06:23.2
Upang ito ay tanungin
06:24.9
Naaalala mo pa ba
06:28.3
Ang pinag-usapan natin?
06:30.7
Huwag sasabihin kahit kanino
06:33.1
Hanggat hindi mo ako nakikita ng daang beses
06:36.1
Nakalimutan mo na ba?
06:40.9
Tinupad ko ang pangako ko kamahalan
06:46.1
Saan mo ako nakita ng daang beses?
06:50.5
Binigyan ako ng ministro
06:52.4
Isang daang ginto
06:53.1
Kapalit ng sagot sa bugtong
06:55.2
Pagkatapos kung makakita ng isang daang beses
06:58.4
Ang iyong mukha sa ginto
06:59.7
Ay saka ko sinabi ang sagot
07:01.9
Ganun po ang aking ginawa kamahalan
07:04.6
Namangha ang hari sa ginawa
07:07.5
At pamamaraan ng magsasaka
07:08.9
Ginawa niya itong miyembro ng advisory board
07:12.1
Ito ay pruweba lamang na ang ating utak
07:15.2
Kapag ginamit ng maayos
07:16.9
Ay kayang gawing anumang bagay
07:19.1
Nang magkaroon ng pagkakataon ng magsasaka
07:22.3
Na makausap ang hari
07:23.7
Ay ginamit niya ito upang mag-iwan ng impresyon
07:26.9
Ginamit niya ang pagkakataon
07:29.3
Na nagtiwala siya sa sarili
07:31.0
Sa pagiging magsasakanya
07:33.2
Ay naging advisory siya ng hari
07:35.3
Sa kanyang katalinuhan
07:36.7
At namuhay ng marangya ang kanyang pamilya
07:40.1
Magmula ng araw na yon
07:41.9
Ay palagi na siyang naglilingkod sa hari
07:44.6
At pinatira siya ng hari sa kanyang palasyo
07:47.6
At dahil sa kanyang katalinuhan
07:50.7
Ay natuwa sa kanyang palasyo
07:52.3
At binigyan niya ang hari
07:53.1
At binigyan siya ng magandang buhay
07:55.8
Pati na rin ang kanyang pamilya
07:57.7
Kaya ngayon ay maginhawa na ang kanyang buhay
08:00.3
At siya ay namuhay ng masaya
08:02.4
Kasama ang kanyang pamilya
08:04.7
Ang awit ng Nightingale
08:11.1
Ang kwento ay umikot sa panahon ng monarkiya ng Europe
08:15.7
Ang monarkiya ay magandang lugar
08:18.2
At ang pinakamagandang parte
08:20.4
Ay ang hardin nito
08:22.3
At iba't ibang uri ng bulaklak
08:24.2
Ang ibang uri nito ay dito lamang makikita
08:27.4
At hindi mo makikita kahit pa sa ibang planeta
08:30.9
Ang mga hardinero ay namamangha
08:33.8
Kasama ang kanilang mga munting kampana
08:35.9
Sa sobrang lawak ng hardin
08:38.2
Ay makikita mo din ang lagusan patungo sa kagubatan
08:41.3
Meron din itong ilog
08:43.6
At katabi nito ay isang puno
08:45.5
Na nagsisilbing tirahan ng mga Nightingale
08:48.0
Napakalambing ng awit ng Nightingale
08:51.5
At sino mang makarinig ay siguradong mamamangha
08:54.9
Ang mga tao ay dumarayo dito
08:57.3
Dahil sa kasikatan ng kahariyan
08:59.5
May mga manunulat na nagsulat din ang libro
09:03.0
Patungkol sa kahariyan at mga awitin ng Nightingale
09:06.6
Isang araw ay may nabasang libro ang isang monarko
09:12.0
Nagulat siya nang mabasa niya ang tungkol sa Nightingale
09:16.1
Alin sa ating kahariyan ang ibong ito?
09:19.6
Kailanman ay hindi ko pa ito narinig
09:22.6
Pinatawag ng hari ang kanyang ministro
09:26.1
Ano itong nababasa ko, ministro?
09:31.4
Sa ating bansa ay may isang ibon na nagnangalang Nightingale
09:34.5
Ito raw ang pinakamagandang ibon sa buong mundo
09:37.6
At ito ay napakahusay kumanta
09:39.6
Ngunit bakit hindi ko naririnig ang tungkol dito?
09:47.0
Hindi ko pa ito narinig kailanman, kamahalan?
09:49.6
Hanapin niyo ito at nais ko siyang kumanta sa korte ngayong gabi
09:58.6
Ngunit ito po ay isang kamanghamang hangkat ang isip lamang na ginawa
10:03.5
At wala po talagang ganyang ibon sa totoong buhay
10:07.8
Hindi, pinadala pa sa akin ang librong ito
10:12.9
Hindi ito katang isip lamang
10:16.6
Dalhin mo sa akin ito ngayong gabi
10:19.6
Kung hindi mo ito magagawa, mapaparasaan kayong lahat
10:26.2
Masusunod po, kamahalan
10:29.3
Tinanong niya lahat ng nasa kaharian, kaliwa at kanan
10:35.6
Ngunit wala ni isa ang nakarinig tungkol sa Nightingale
10:39.7
Naghanap siya ng pwede niyang pagtanungan tungkol dito
10:43.3
Hanggang sa may nakilala siyang batang babae
10:48.8
Nakita ko na siya, narinig ko na rin itong kumanta
10:51.6
Malapit po ito sa ilog
10:53.4
Dumating sila sa lupain kung saan madalas kumanta ang Nightingale
10:57.7
Nagsimulang kumanta ang Nightingale at tumugo ng bata
11:01.8
Diba, nakita mo? Yan ang ibon na tinutukoy ko
11:06.6
Hindi pa ako nakarinig ng ganito kaganda
11:09.9
Matutuwa ang hari pag ito'y kanyang narinig
11:12.6
Halika sa kaharian, Nightingale
11:17.3
Nais ng hari na marinig ka?
11:18.8
Ang paanyaya ng hari ay isang karangalan
11:23.0
Darating po ako, Ginoo
11:25.6
Nagtungo sila sa palasyo kasama ang ibong Nightingale
11:30.5
Magarbo ang mga ornamentong ayos ng kaharian
11:34.4
Ang mga tagapangalaga at maharlika ay naroon
11:38.1
Nakatayo ang isang gintong tungtungan para sa Nightingale
11:43.2
Pumueso dito ang ibon at nagsimula itong kumanta
11:47.0
Sa sobrang ganda, nagsimula itong kumanta
11:48.8
Ang ganda ng kanyang musika ay napaiyak ang hari
11:51.5
Ang diamante kong singsing ay dapat isuot sa Nightingale
11:57.4
Hindi po, kamahalan. Yan ay baliwala sa akin
12:03.1
Ang mahalaga ay gusto mo ang aking musika
12:06.9
Nakiusap ang hari na tumuloy ang Nightingale sa palasyo
12:12.1
Ginawan siya nito ng isang gintong kulungan
12:15.3
Pinapayagan lamang siyang lumipad dalawang beses sa umaga
12:20.7
Dalawamput dalawang sundalo ang bantay nito
12:24.0
At may tali ito sa kanyang paa
12:26.7
At nagtagal nga ng isang linggo
12:30.0
May nagpadala sa hari na may nakasulat ng Nightingale
12:34.7
Siguradong bagong paksa naman ito tungkol sa Nightingale
12:41.6
Ngunit walang libro sa kahon
12:45.1
Sa loob ay isang diamanteng Nightingale
12:48.2
At kapatid na ito ay isang gintong kulungan
12:48.8
At paghinila sa paa ay umaawit din ito gaya ng Nightingale
12:52.2
Mahusay! Sabay natin silang dalawa pakantahin
13:00.0
Pareho nga ang kumanta ang Nightingale
13:04.6
Ngunit hindi maganda ang kanilang kombinasyon
13:07.8
Nagagawa ng Nightingale kumanta ng sarili
13:11.3
Samantalang ang artificial ay iisang tunog lamang ayon sa epinagrama dito
13:17.3
Tuloy-tuloy lamang ito
13:18.8
Sa kanyang pagkanta
13:20.3
Ang boses nito ay katulad din sa totoong Nightingale
13:25.4
Napakagandang tingnan ng kanyang makintab na diamante
13:29.6
Pagkatapos ay sunod na pinakanta ng monarko ang Nightingale
13:36.2
Anong nangyari sa Nightingale?
13:40.8
May nakakita ba sa kanya?
13:44.0
Bakit walang nakakalam kung nasaan ito?
13:45.8
Mukhang lumipad na ito palayo ng palasyo
13:49.8
Lahat ng mga tao sa kaharian ay namanghaas sa peking Nightingale
13:55.7
Kaya sila ay nakinig ulit
13:57.6
Dalang-dala sila sa melodiya nito
14:00.0
Lahat tayo ay nagalak sa awitin ng Nightingale
14:04.9
Ministro, magplano tayo ng konsyerto sa sunod na linggo
14:09.8
Nais kong lahat ng tao ay makapakinig ng tinig na ito
14:15.8
Masusunod po, kamahalan
14:17.6
At umawit nga ang Nightingale ng linggong iyon
14:21.1
Lahat ay namangha sa kanyang melodiya
14:24.1
Oh! Ngunit, hindi ito katulad ng orihinal
14:28.3
Ang Nightingale ay nakakaantig ang awitin
14:31.4
Ang maniki na Nightingale ay inilagay sa kwarta ng hari sa tabi ng kama nito
14:36.4
Pinakikinggan ito ng hari bago matulog
14:39.2
At tinawag niya pa itong ang mahusay na mga awit
14:42.7
Ngunit, isang araw
14:44.9
Habang kumamahal,
14:45.8
Kung makakanta ito sa hari ay biglang parang may sirang tunog ito na nanggagaling sa loob niya
14:50.7
Kinaumagahan, pinatingin ito ng munarko sa isang watchmaker
14:55.4
Kamahalan, inaral kong mabuti ang bagay na ito
14:59.4
At kung ito'y aayusin, maaaring masira ang kanyang tunog
15:03.1
Pasensya na po kayo, ngunit hindi na ito makakaawit
15:07.6
Dumaan ng ilang taon, nagkasakit ang hari at lalo pa itong lumala
15:15.8
Kamahalan, ano ang nais mong kainin?
15:19.7
Ano ang gusto mong dalhin ko?
15:23.0
Kahimik lang ang hari
15:24.3
Malala na ang lagay niya at mukhang hindi na rin ito magtatagal
15:28.4
Nahihirapan na rin itong huminga
15:30.6
Wala siyang maalala, maliban sa isang bagay
15:34.3
Kanta, kumanta ka mahal na Nightingale
15:38.9
Ngunit, hindi gumalaw ang Nightingale
15:42.6
Bahagyang nagising ang munarko sa isang tunog na umaawit
15:45.8
sa labas ng bintana
15:47.1
Lumiwanag ang mukha ng hari at nagkaroon ng pag-asa
15:50.7
Pinilit niyang buksan ang kanyang mata
15:53.6
At nasilayan niya ang tunay na Nightingale
16:01.2
Kantahan mo ako, aking Nightingale
16:05.2
Maraming salamat sa'yo, Nightingale
16:07.7
Bakit mo ako iniwan?
16:10.7
Pero ngayong nandito ka na, babalik na ako sa dati
16:13.7
Paano kita mag-asa?
16:15.8
Bakit lang kita makakasalamatan?
16:18.5
Kamahalan, nabigay mo ng tunay na premyo
16:23.3
Nung una pa lamang na kinantahan kita
16:26.2
Ay napaluha ka na
16:29.6
Wala nang makakahigit pa sa premyong iyon bilang mga aawit
16:34.2
Dito ka lang sa tabi ko, aking Nightingale
16:37.1
Kumanta ka lang kung kailan mo nais
16:40.6
Hindi na kita pipilitin pa
16:42.8
Grandson, hindi niya papunten pa rin
16:43.6
Teka ako lang ni Nightingale
16:45.2
Sabihin ko hindi!
16:45.8
Kapamahalan, napakalaki ng palasyong ito para sa akin. Darating ako kung nais kitang makita.
16:54.9
Magtatayo ako ng pugad malapit rito. Pupuntahan kita at aawitan.
17:00.7
Sasabihin ko ang mga bagay tungkol sa kaharian gamit ang aking kanta.
17:05.8
Sige, mabuti yan.
17:09.1
At lumipad ng palayo ang Nightingale at napagtanto ng monarko na hindi dapat ito'y kinukulong.
17:15.8
Sila din ay may karapatan na mabuhay ayon sa kanilang gusto.
17:20.1
Walang sino man ang may karapatan na mga alila.
17:22.9
Magandang tingnan ang mga ibon kung sila'y malayang nakakalipad sa kagubatan.
17:27.5
Ang tunay na tahanan nila ay hindi sa palasyo o kahit sa tirahan ng mga tao.
17:37.1
Ang Aroganteng Puno
17:38.7
Noong unang panahon, may mga puno na nakatayo sa gitna ng kagubatan.
17:45.8
ay puno ng dalandan at sunod ay puno ng mangga.
17:49.5
Ang puno ng mangga ay palakibigan at masayahin.
17:52.9
Tuwing taglagas ay dinarayo ito ng mga ibon.
17:56.5
Dito namamahay ang mga ibong maya at kinakantahan siya ng ibang mga ibon.
18:03.0
Ang puno ay nagagalak sa mga ito.
18:05.6
Siya ay napakabuti.
18:07.4
Siya ang nagbibigay lilim sa mga naisumilong at matiaga siyang nakatayo kahit pa malakas ang hangin.
18:15.8
Samantalang ang punong dalandan ay napakadamot.
18:21.2
Lagi siya nag-aalala sa kanyang itsura.
18:24.1
Nais niya na siya ang mas mataas at mas mayabong kaysa sa mangga.
18:28.7
Ayaw niyang sumilong ang mga ibon.
18:30.4
At sino mang lumapit ay binabato niya ng berries at tuyong dahon.
18:39.5
Ano ba ang pinagmamalaki mo?
18:43.2
Lahat ng puno ay dapat handang magpasilong.
18:47.8
Bakit sila lumalapit at sumisilong sa akin?
18:50.8
Alam mo kung bakit.
18:52.8
Dahil hindi lahat ng puno ay kasingyabong ng tulad sa akin.
18:58.8
Ah! Wala ka talagang saysay kausap.
19:02.8
Oye! Oye! Alis! Doon kayo sa puno ng mangga.
19:07.8
Sinisira niyo ang ganda ng aking dahon.
19:12.8
Dalandaman naman.
19:14.8
Gusto lang nila bumuo ng tirahan.
19:16.8
Kailanman ay hindi ka nagpasidong ng ibon sayo.
19:20.8
Sila ay nakakatuwa at napakahusay sa musika.
19:24.8
O naku! Kantang walang buhay!
19:29.8
Bawal lumapit sa akin.
19:33.8
Baka masira ang aking mga dahon.
19:36.8
Sayo na lang sila umupo, tutal.
19:39.8
Mas maliit ka at hindi ka mukhang kaaya-aya.
19:42.8
Uy! Huwag kang ganyan.
19:45.8
Masama yung mga sinasabi mo, Dalandan.
19:51.8
Okay lang naman yun, Windy.
19:53.8
Hindi ako nasaktan. Minsan okay lang magsabi ng totoo.
19:57.8
Dahil kontento ako sa kung ano ko.
20:02.8
Walang nagbago sa pagitan ni Dalandan at Mangga sa loob ng ilang araw.
20:06.8
Si Mangga ay buong araw na kumakanta,
20:09.8
habang si Dalandan ay hindi man lang nakikipag-usap.
20:15.8
At dumating ang mga lupon na mga bubuyog.
20:18.8
Nabighani ang rey ng bubuyog na makita niya ang puno ng Dalandan.
20:24.8
Oo! Malaki at matibay ang punong ito.
20:27.8
Magandang pagtayuan ito.
20:30.8
Dito kami magtatayo ng tahanan.
20:35.8
Sinong may sabing pwede?
20:37.8
Ayokong kumalat ang malagkit niyong honey sa aking tangkay.
20:41.8
At okay mag-iingay buong araw.
20:44.8
Marami akong mas mahalagang bagay na kailangan tapusin.
20:48.8
Isa kang puno. At nasa iisang lokasyon sa kagubatan.
20:52.8
Anong ibig mong sabihin na marami ka pang dapat tapusin?
20:56.8
Basta! Hindi mo dadalhin ang maliliit na bubuyog dito.
21:02.8
Dalandan, ganun talaga ang bubuyog.
21:05.8
May mahalaga silang tungkulin sa kalikasan.
21:09.8
Dahil kailangan nila ng puno para doon manirahan.
21:13.8
Paano magiging balanse ang ating kalikasan kung hindi tayo magtutulungan?
21:21.8
Hindi ako ginawang makisig ng kalikasan kung sisirain lamang nila ang magaganda kong sanga.
21:28.8
Ako ang pinakamagandang puno.
21:32.8
Kaya para sa kalikasan,
21:34.8
dapat lagi akong maayos.
21:37.8
At bakit mo ba ako tinuturuan?
21:41.8
Gawin mo kung mahal mo ang kalikasan.
21:44.8
Sayo mo na lang papuntay ng mga bubuyog na iyan.
21:48.8
Ngayon, dyan na kayo.
21:51.8
Nasaktan ang damdamin ng mangga sa mga sinabi ni Dalandan.
21:56.8
Ngunit hindi niya ito pinatulan.
21:59.8
Hinikayat niya ang mga bubuyog na sa kanya nalama magtayo ng tahanan ng mga ito.
22:05.8
O mangga, napakabuti mo naman.
22:08.8
Dito na lang kami magtatayo sa iyo.
22:12.8
Hmm, napakabango ng iyong amoy.
22:18.8
O salamat kamahalan, natutuwa ako.
22:21.8
Sa puno ng mangga nga, nagtayo ng kolonya ang mga bubuyog.
22:25.8
At nanirahan sila ng maayos.
22:28.8
Hindi man lang ito naabala sa lagkit at ingay ng mga ito.
22:31.8
Samantalang ang puno ng Dalandan ay tinataboy ang lahat ng makita.
22:37.8
Hoy, naaabala niyo na ako ah.
22:41.8
Sobrang ingay niyo. Ang kulit niyong mga ibon.
22:48.8
Kailangan niyo ba talaga laging kumanta? Nayinis na ako sa inyo.
22:52.8
Pagkatapos ng dalawang linggo, may dumating na dalawang mangang ahoy.
23:00.8
Kailangan nila ng kahoy para sa kanilang tirahan.
23:03.8
Nadiskubre nila na perfecto ang kahoy na ito. Ngunit mayroon silang napansin.
23:11.8
Saglit, ano nga ba ito?
23:15.8
Bahayan ng mga bubuyog? Kung pinutol natin ito ay siguradong aatakihin tayo.
23:19.8
Oo tama, maghanap tayo ng ibang puno.
23:24.8
Naisip na mga ngahoy na putulin ang puno ng Dalandan. Namangha sila sa taas nito.
23:32.8
Simulan natin sa pinakaugat nito.
23:36.8
Dahil dito ay nagtungo sila sa puno ng Dalandan. Nagsimulang umiyak ang puno. Natakot siyang lisanin ang kagubatan. Hindi niya na makikita ang mga munting ibon.
23:49.8
Aray! Ang sakit! Anong plano niyong gawin sakin?
23:54.8
Nagmamasid ang punong mangga. Tinawag niya ang mga bubuyog.
24:00.8
Uy mga bubuyog, anong ginagawa niyo?
24:03.8
Kamusta mangga? Anong nangyari?
24:07.8
Nasa panganib si Dalandan. Tulungan natin siya.
24:11.8
Pakiusap, pakiusap. Sarili lamang niya ang mahalaga at lagi siyang galit. Wala siyang pakialam sa nakikita niya sa kagubatan.
24:18.8
Ba't natin siya tutulungan?
24:21.8
Ito'y sa parehong rason. Inaloko siyang tulungan kanya.
24:26.8
Pero hindi niya tinulungan si Queenie. Kung kaya't sang-ayon ako sa mga bubuyog. Masyadong mataas ang tingin ni Dalandan sa kanyang sarili.
24:38.8
Hindi siya puputulin ang mga mga ngahoy kung hinayaan niya lang sanang manirahan ang mga bubuyog sa kanya.
24:45.8
Kaya mabuti nga sa kanya. Tama lang na nangyari yan sa kanya.
24:50.8
Hindi, hindi, Windy. Hindi natin dapat tularan si Dalandan.
24:56.8
Huwag tayong maging masama dahil lamang naging masama siya sa atin.
25:02.8
Dito tayo nakatira sa kagubatan. Kaya hindi natin pwedeng pabayaan lang ng ganun si Dalandan.
25:11.8
Ah, tama si Mangga.
25:14.8
Tulungan natin si Dalandan.
25:19.8
Halina kayo. Labas na. Kailangan ni Dalandan ng tulong.
25:24.8
Lumipad nga ang mga bubuyog patungo sa mga mga ngahoy. Umikot sila sa tenga at sa mga mata nila.
25:36.8
Umalis na tayo ng mabilis. Kakagatin tayo ng mga bubuyog. Napakasakit nito.
25:45.8
Dali, umalis na tayo.
25:53.8
Nahiya ang Dalandan pagkatapos na umalis ng mga mga ngahoy.
25:58.8
Patawarin niyo akong mga bubuyog. Kahit ganun ang ginawa ko ay tinulungan niyo pa rin ako.
26:06.8
Huwag sa amin, Dalandan. Dapat ay kay Mangga. Hindi mo siya kinakausap at hindi nirerespeto.
26:15.8
Ngunit siya ang nakiusap na tulungan ka namin.
26:21.8
Totoo ba? Mangga, humihingi ako ng kapatawaran. Nakita kong mali ang mga ginawa ko. Lahat tayo ay may kabutihan. Lahat tayo ay may ginawang kakaiba. Hindi na ako magiging masama pa ulit sa inyo.
26:38.8
Humihingi ako ng paumanhin. Patawarin niyo akong lahat.
26:44.8
Napagtanto ng puno ng Dalandan ang kanyang kasalanan.
26:49.8
Hindi na siya nanigaw kay Windy at sa mga ibon doon. Kasabay niya nang kumakanta si Mangga at nagpapatuloy na siya sa mga gustong sumilong sa kanya. At si Mangga at Dalandan ay naging magkaibigan.
27:14.8
Noong unang panahon, may isang pamilya na naninirahan sa tabing baryo ng Zurich, isang distrito sa Switzerland.
27:22.8
Ang buong pamilya ay sina Alvin, asawang si Maria, at magagandang anak na si Teresa, at ang lalaking anak na si Peter.
27:30.8
Ang mga anak ni Alvin na sina Teresa at Peter ay nabiyayaan ng magagandang itsura.
27:36.8
Meron silang malalambot at kulot na buhok, malalaking mata at maamong mukha.
27:42.8
Ang mga tao ay hindi mapigilang titigan sila.
27:46.8
Terry! Tingnan mo! Isang daga sa iyong paanan!
27:49.8
Ah! Ah! Diyos ko! Makulit ka! Kailan ka ba titigil nakulitin ako?
27:56.8
Mahalik kong kapatid. Nagbibiro lang ako.
28:00.8
Tinakot mo ako. Alam mong sa lahat ay sa daga ako takot, di ba?
28:06.8
Ay nako, Terry. Napaka-cute ng mga dagang yun. Paano ka naman matatakot doon?
28:12.8
Mamimitas nga pala ako ngayon ng mga strawberries. Ngayon din. Gusto mo bang sumama sa akin, mahal kong kapatid?
28:19.8
Hindi. Ayoko nga. Alam kong kukulitin mo lang ako doon. Kaya pupunta na lang ako kay papa.
28:26.8
Umalis na si Peter, pero sumunod ang kanyang kapatid.
28:30.8
O aking mahal na kapatid, sinusundan mo ba ako, ha?
28:35.8
Nanguna si Teresa.
28:37.8
Loko! Hindi kita sinusundan.
28:40.8
Sundan mo ako. Yun ay kung gusto mo ng matatamis na strawberry.
28:46.8
Naglakad na ang magkapatid sa kagubatan. Ngunit parang mali ang kanilang direksyon.
28:51.8
Uy, Terry. Saan mo ba ako dadalhin, kapatid ko?
28:55.8
Payaso, ikaw tong nangunguna dyan. Saan mo naman tayo dinala? Lanta na mga puno dito. Tingnan mo ang mga lupa. Tuyo at sira.
29:04.8
Hindi ko alam ang lugar na to. Siguro nga ay nawawala na tayo.
29:10.8
Nasa ibang mundo na ba tayo? May walang hangin at ang araw ay parang bolang apoy.
29:15.8
May mga paniki sa paligid at nagtatalunan ang mga palakas sa paligid.
29:22.8
Nawawala tayo, sigurado ako. Nasa maling lugar siguro tayo.
29:26.8
Bigla akong nauuaw, mahal kong kapatid. Gusto ko nang uminom ng tubig.
29:31.8
Tingnan mo. May bahay sa banda doon. Mukhang bukas sa kanilang pinto.
29:39.8
Nawawala po kami. Nauuuhaw na rin po kami. Maaari po bang humingi ng tubig?
29:48.8
Biglang sumarado ang pinto.
29:51.8
Terry, hindi ko na kaya. Kailangan ko ng tubig. Pakiusap, tubig, pakiusap. Nauuuhaw na ako.
29:59.8
Kumatok ng tatlong beses si Teresa. Walang sumasagot.
30:03.8
Nawalan ng pag-asa ang dalawang bata. Napaupo sa lupa si Peter.
30:08.8
Para sa pagmamahal sa Diyos, pakibukas ng pinto. Ayoko pong nakikitang nahihirapan ang aking kapatid.
30:16.8
Nagbukas ang pinto at biglang lumitaw ang isang matanda.
30:19.8
Sino kayong dalawa? Paano kayo nakarating dito? Ito ay delikadong lugar. Uwi na.
30:28.8
Ginang, magkapatid po kami. At kami ay nawawala. Nauuuhaw ang kapatid kong si Peter. Maaari pong humingi ng tubig.
30:37.8
Kumuha ng tubig ang ginang at inabot kay Peter. Kinawa naman agad ito ni Peter.
30:44.8
Sa uhaw ay naubos agad ni Peter ang tubig.
30:49.8
Terry, pasensya na talaga. Makasarili ako. Naubos ko ang lahat ng tubig. Sobrang init kasi. Alam kong nauuuhaw ko na rin. Pasensya ka na kapatid ko.
31:03.8
Sa loob ng bahay ay may nagsalitang lalaki.
31:06.8
Susie, papasukin mo ang mga bata. Bigyan mo ang babae ng maiinom.
31:13.8
John, kaunti na lamang ang natitirang tubig.
31:16.8
Bigyan natin sila ng maiinom.
31:19.8
Mga bata, umupo kayo rito at ikukuha ko kayo ng tubig at pagkain.
31:25.8
Peter, uminom ka pa ng tubig?
31:27.8
Hindi, Terry. Sa'yo na, kapatid ko. Nauuuhaw ka na. Lagi mo akong inuuna. Minsan ay unahin mo rin ang iyong sarili.
31:35.8
Ginang, kayo din po ni Ginoo ay kailangan nito. Uaminom din kayo ng tubig. Maraming salamat po sa pinigay niyang tubig.
31:44.8
Kinain ng mga bata ang pagkain at tubig. Ngayon ay, interesado naman silang kilalaning ang mag-asawa sa bahay na yun.
31:53.8
Pakiusap, pakiavot. Pasensya na mga bata dahil bulag kaming mag-asawa. Ito si John, ang aking asawa.
32:04.8
At ako naman si Susie.
32:07.8
Ngunit mukhang normal naman ang mga mata ninyo. At hindi kayo napaghahalat ang mga bulag ng mga tao.
32:16.8
Tama. Mukhang normal ang aming mga mata. Pero hindi na kami makakakita. Hindi kami pinanganak na bulag.
32:24.8
Maaari po bang malaman ang dahilan kung paanong nabulag ang inyong mga mata?
32:30.8
Kung nais niyong malaman ang nangyari, ay makinig kayo.
32:33.8
Pagkaraan ng ilang taon, wala pa rin kaming mga anak. Pareho kaming nasaktan dahil dito.
32:40.8
Nang makarating sa gubat ay nakita naman ang sugatang usa. Tumatawag ito ng tulong pero hindi kami naaawa dito.
32:47.8
Sabi ko, hindi ka namin matutulungan. May importante akong gawain.
32:52.8
Huwag ka nang tatawag ulit. Naglakad kami ng palayo. Tumawag ulit ang usa. Nagmakaawa ito na baka kainin siya ng mga ligaw na hayop.
33:01.8
Dumating ang lobo at kinain ang usa. Ngunit hindi namin pinansin ni Susie. Parang wala kaming awa at walang mga puso.
33:09.8
Ngunit hindi namin pinansin. At nagpatuloy kami sa paglalakad.
33:14.8
Bigla na lamang nag-anyong diwata ang usa. Nagalit siya at sinumpa kami.
33:20.8
Sinabi ng diwata na hindi namin siya tinulungan.
33:24.8
Sinabi niya na dapat lang kaming parusahan dahil kami ay nangyari.
33:29.8
Dahil kami ay mga walang awang tao at walang pagmamahal sa puso.
33:34.8
Ano naman pong sumpa? Pakiusap sabihin niyo po.
33:39.8
Sinumpa niya na kami na kapag dumating at nagkaanak kami, mabubulag kami.
33:44.8
Kaya pagdating ng unang anak namin ay nabulag kami.
33:48.8
Sinabi niya rin na dalawa ang magiging anak namin. Ngunit ilalayo ito sa amin.
33:54.8
Ang paligid namin ay nagdilim at nalanta. Nabulag kami.
33:58.8
Nabulag kami at halos wala na kaming makita, kaya ngayon kinuha niya ang aming mga paningin at wala na kaming makita.
34:07.6
Dahil sa kasamaan namin yang ginawa, ang paligid namin ay nagdilim at nalanta.
34:13.8
Diyos ko! Hindi po ba kayo nag nakawa sa diwata na tanggalin ang sumpa? Paano kayong makakakitang muli?
34:21.8
Ginawa ko, bata. Nagmakaawa ako. Tinanggap ko ang aking pagkakamali na may nagawa kong hindi tama na ang aking pagkakamali na may nagawa kong hindi tama.
34:26.8
Dinawa ko bata. Nagmakaawa ko. Tinanggap ko ang aking pagkakamali na may nagawa kong hindi tama.
34:28.8
Nakiusap akong ituro sa amin ang paraan
34:32.0
Upang mawala ang sumpa
34:34.0
Kung hindi ay, walang silbi ng mabuhay
34:36.9
Ano pong sinabi niya?
34:40.2
Sinabi niya na, babalik ang aming mga anak pagkatapos ng labing dalawang taon
34:44.3
Kung babalik ang kabutihan ng aming mga puso at pagmamahal
34:49.0
Ay babalik din ang aming paningin
34:51.0
Ang paligid ay maaayos ng muli
34:53.3
Sa paraan na iyon lamang namin makikita ang aming mga anak
34:56.4
Sa paraang iyon, may babalik ang aming mga paningin
34:59.9
Pagkatapos magkwento ni Jan, ay bumalik ang paningin niya
35:03.9
Si Susie ay nakikita na rin ang malinaw ang paligid
35:07.6
Salamat Diyos! Nakakakita na akong muli!
35:12.3
Bumalik na ang aking paningin!
35:14.4
Mabuti ang Panginoon! Napakabuti mo Panginoon!
35:17.6
Nakakakita na rin ako!
35:18.8
Mga bata, halik kayo! Lumapit kayo at yayakapin ko kayo!
35:24.5
Tumakpo ang dalawang bata upang makikita
35:26.4
Ang mayakap ang nanay at tatay nila
35:28.0
Ang paligid ay biglang namukadkad na parang tagsibol
35:32.9
Sumayaw ang mga puno na may malamig na hangin
35:36.8
Namulaklak ang mga bulaklak at bumangaw ang paligid
35:40.5
Ipinakilala ng dalawang bata sa kanyang mga magulang
35:45.8
Ang umampon sa kanila na si Alvin at Maria
35:48.4
Ngayon ay pinagpala tayo ng pagmamahal ng dalawang tatay at nanay
35:53.5
Buo na ang pamilya
35:56.4
Pinagpala ako ng Diyos ng tunay na kasiyahan ng puso
35:59.4
Nalaman ko na ang pagmamahal, kabutihan, at awa
36:02.4
Ay kayang baguhin ang buhay ng isang tao
36:04.4
Pinagpala ako ng Diyos ng tunay
36:09.4
Libo-libong taon nang nakalilipas, may panahong walang tao ang nabubuhay sa daigdig
36:14.4
Ang ibabaw ng daigdig ay tigang at bitak-bitak
36:17.4
Mula sa kalangitan, ang tanawin nito ay hindi na kanais-nais
36:21.4
Nangingilabot ang mga diwata at Diyos sa tuwing titignan nito at iisipin ito ay malaimpyerno
36:26.4
Isang araw, mula sa itaas ay tumingin sa daigdig ang isang grupo ng mga diwata at naguusap-usap
36:32.4
Magkausap ang pula at lunti ang mga diwata
36:37.4
Naku, kakaibang itsura na daigdig na iyan
36:40.4
Posible ba talaga may mabuhay diyan?
36:42.4
Wala man lang kahit anong verde, mapanglaw at walang kulay
36:46.4
Walang pagkakatuwaan at wala ni isang diwata diyan
36:51.4
Matapos itong marinig, nilapitan sila niyang inang diwata at sinabing
36:55.4
Hindi kayo dapat nagsasalita ng ganyan
36:57.4
Kung ganyan mag-isip ang lahat, hindi kailanman magsisimula ang buhay sa daigdig
37:02.4
Pero ina, sino naman kaya ang magkakagustong manirahan sa kakaibang lugar na iyan?
37:08.4
Dapat ay mayroong pumunta doon upang simulan ang siklo ng buhay
37:12.4
Maaari pang ang isa sa atin ang gumawa noon
37:15.4
Bumalik sa kanya-kanyang gawain ng mga diwata
37:18.4
Ang mga diwata ng kidlat at tubig ay abala sa paglalaro
37:22.4
Sa kabila ng ilang ulit na pagsasabi sa kanila
37:24.4
Ni inang diwata na tumigil na
37:26.4
Patuloy pa rin sila sa paglalaro
37:28.4
Diwata ng kidlat, pareho na kayong nasa wastong gulang
37:31.4
Para maintindihan kailangan niyong tulungan ng mga kapatid niyo sa kanilang gawain
37:35.4
Diwata ng tubig, pareho kayong binabantay ng mahal na reyna ng mga diwata
37:40.4
Bakit naman kami magtatrabaho kung ang dami nang gumagawa noon?
37:44.4
Tama ang diwata ng kidlat, sige na ina, humayo ka at hayaan kaming maglaro
37:49.4
Mangyaring dumaan ang reyna ng mga diwata at narinig ang kanilang pag-uusap
37:53.4
Nabalisa ito at pinagalitan si inang diwata
37:56.4
Ito ang resulta ng iyong pagpapalayaw sa kanila
37:58.4
Nakikita mo ba kung gaano sila maging mapagmataas?
38:01.4
Patawarin niyo sila, reyna ng mga diwata
38:04.4
Matututo rin sila habang tumatanda
38:06.4
Bata pa sila at mapaglaro, hayaan mo muna sila
38:11.4
Tama si ina, nasa edad namin na maglaro
38:14.4
Mahal na reyna, halika, tara, sumama ka sa amin, masaya ito
38:20.4
Kailangan mo na silang turuan ng leksyon
38:22.4
Hindi na sila maililigtas ng kanilang pagiging malapit sa isa't isa
38:25.4
Opo kamahalan, hindi na po ito mauulit
38:29.4
Umalis ang reyna ng mga diwata, balisa at iritable
38:32.4
Nakita niyo ba kung gaano siya kagalit?
38:35.4
Natutuwa akong malapit kayo sa isa't isa
38:38.4
Pero, kailangan niyo mapagtantong lumalaki na kayo
38:41.4
At nagkakaroon na kayo ng responsibilidad tulad ng iba
38:45.4
Ay naku, ayan ka na naman
38:47.4
Tara kapatid, pumunta tayo sa malayo
38:50.4
Kung hindi, sasermonan lamang tayo naman
38:53.4
Pagkasabi nito, naglaho ang dalawang diwata
38:56.4
Malungkot na umuwi sa palasyo si inang diwata
38:59.4
Pagkalipas ng ilang araw, isang demonyo ang lumusog sa kaharihan ng langit
39:04.4
Nayurakan ito ang mga bulaklak habang sumusugod
39:12.4
Ang sayang apakan nitong mga bulaklak
39:15.4
Sigurado akong mas masayang durugi ng mga diwata rito
39:22.4
Nang marinig ang kaguluhan, lumabas ng palasyo ang lahat ng mga diwata
39:26.4
Ang laking demonyo! Bakit siya nandito ina? Lubha akong natatakot
39:32.4
Huwag kayong mag-alala mga anak
39:34.4
Kaya natin siyang talunin gamit ang kapangyaringan ng ating mga magic wands
39:38.4
Naku, napakalaki talaga niya na hindi ko siyang matignan
39:42.4
Natatakot ako, anong gagawin natin?
39:44.4
Walang maidudulot ang takot mga anak
39:46.4
Lakasan lang natin ang ating loob at labanan natin siya
39:49.4
Narinig ito ng demonyo taong malakhak
39:51.4
Hahaha, hindi niyo ako matatalo, mga maliliit na diwata
39:58.4
Mabuti pa kung lumayas na kayo dito sa langit
40:02.4
Ako na ang mag-ahari dito
40:05.4
Isa kang inutil! Wala ni sino mang makakaago ng tirahan namin
40:10.4
Halika, labanan mo kami!
40:12.4
At naglaban ang demonyo at mga diwata
40:15.4
Nang magtagal, napagod ang mga diwata
40:18.4
Nang hina ang mga ito at nagsimulan ba rin?
40:22.4
Hahaha, anong nangyari mga diwata?
40:26.4
Yan lang ba ang kaya ng kapangyarihan niyo?
40:29.4
Hindi ka naming hahayaang manalo
40:31.4
Ito ang dahanan namin at mananatiling amin
40:34.4
Nang marinig ang mga daing, ang reyna ng mga diwata kasamang ibang mga diwata ay lumabas ng kanyang palasyo
40:41.4
Nanalo ang mga diwata, salamat sa malakas na kapangyarihan ng reyna
40:45.4
Nang malaman ang reynang wala ang mga diwata ng kidlat at tubig, siya ay napuno!
40:50.4
Hindi pa rin naging responsable yung dalawa
40:53.4
Mula ngayon, walang makakapagligtas sa kanila mula sa aking sumpa
40:57.4
Ang siyong gagawin ito, parang awan niyo na po mahal ni reyna
41:01.4
Pananagutan nila ang kanilang ginawa
41:04.4
Ito ang desisyon ko at hindi ito magbabago
41:07.4
Sa pagkakataong iyon, dumating ang mga diwata ng kidlat at tubig
41:11.4
Nagtatawanan at walang kamalay-malay sa mga nangyarihan
41:15.4
Pagkakataon nila ang mga diwata ng kidlat at tubig
41:18.4
Walang kamalay-malay sa mga nangyari
41:20.4
Nang magmasid sila
41:21.4
Anong nangyari dito ina? Bumagyo ba? Bakit kaya tahimik ina?
41:25.4
Sabihin niyo sa akin, anong nangyari?
41:28.4
Maya-maya lang ay mararamdaman niyo ang bagyo
41:30.4
Pareho kayong paparusahan sa inyong pagkakamali
41:33.4
Pero wala kaming ginawang masama, bakit kami paparusahan?
41:36.4
Sa pagkarinig nito, umiyak si inyong diwata
41:39.4
Hindi, patawarin mo sila mahal ni reyna
41:42.4
Sa hinaharap ay magiging mabuti na sila
41:45.4
Siguradong paparusahan sila at ito ang parusa nila
41:47.4
Mula sa araw na ito, paghihiwalayin ang dalawang magkapatid
41:53.4
Ang diwata ng tubig ay titira sa daigdig
41:56.4
Ang diwata ng kidlat ay titira dito sa langit
41:59.4
Ngunit magkahiwalay at malayo sa iba pang mga diwata
42:02.4
Nang marinig ito, nag-iyakan ang lahat ng mga diwata
42:05.4
Matawarin niyo po kami, pangako po hindi na po mauhulit
42:09.4
Hindi na mababawi ang aking sumpa, ito ang inyong parusa
42:13.4
Magmula noon, ang diwata ng tubig ay nanilala
42:17.4
Ang diwata ng kidlat ay tumira sa langit, malungkot at walang imig
42:22.4
Matapos mapaghiwalay, ang dalawang kapatid ay laging umiiyak
42:26.4
Isang araw, sabi ng diwata ng kidlat kay inang diwata
42:29.4
Ina, ano ba akong nangungulila sa aking kapatid?
42:32.4
Ano kaya ang kalagayan niya sa kasindak-sindak na daigdig?
42:35.4
Ang lahat ng diwata, kabilang si inang diwata, ay nagmamakaawa sa reyna ng mga diwata
42:42.4
Mahal na reyna, isa rin kayong ina!
42:47.4
Reyna, nakikiusap akong itinihin niyo ako
42:50.4
Patawarin niyo ang dalawang diwata, nakikiusap ako
42:54.4
Mahal na reyna, parang awa niyo na
42:57.4
Patawarin niyo sila, gusto na namin silang makasama
43:00.4
Nagkamali ako, pinagalitan ko sila sa kanilang pagiging bata at pagiging inosente
43:06.4
Ngunit ikinalulungkot ko
43:08.4
Hindi ko mababawi ang sumpa, pero pwede kong bahupain
43:12.4
Tuwing mangungulila sa kapatid niya ang diwata ng kidlat, papayagan siyang bumaba sa daig ko!
43:16.4
Upang makiisa sa diwata ng tubig
43:19.4
Ang pagmamahala ng magkapatid ay magiging makabagbagdamdamin
43:23.4
Na pati ang mga ulap ay luluha sa kanilang pagsasama
43:27.4
Maraming salamat!
43:29.4
Kaming mga diwata ay lubos na nagpapasalamat sa iyo!
43:46.4
Ang gintong tinapay
44:00.4
Noong unang panahon, sa isang maliit na nayon, nakatira ang babaeng nagnangalang Mary kasama ang nag-iisa niyang anak na si Rosie
44:09.4
Napaka mapagpakumbaba at malambing si Mary, samantalang si Rosie kasalungat naman ang kanyang ina
44:15.4
Napakagandang dalaga nito, kaso masyado siyang makasarili
44:19.4
Rosie, pwede mo ba akong tulungang itanim ang mga butong ito?
44:23.4
Bakit ko po gagawin yan? Paano kung madumihan ang mga kamay ko? O kaya matansikan ako sa mukha niyan?
44:28.4
At yun nga ang problema kay Rosie
44:31.4
Maraming nag-ayang magpakasal sa kanya pero wala siyang tinanggap ni isa
44:35.4
Bakit naman pinagtabuyan mo ang mga manliligaw mo?
44:38.4
Huwag niyong sabihin na seryoso kayo dyan, ina
44:41.4
Yung isa sa kanila maliliit ang mga mata, parang mata ng ibon!
44:44.4
At yung isa naman, ang laki ng ilong niya
44:47.4
Ayoko nga lumapit sa kanya pag gumihang siya
44:52.4
Tama na! Huwag kang ganyan anak
44:54.4
Dapat malaman mo hindi lang ganda ang sukatan ng lahat ng bagay
44:58.4
Ina, mas nararapat sa akin ng isang prinsipe o isang kabalyero
45:03.4
Isang gabi, habang natutulog siya, tinititigan lang siya ng kanyang ina
45:08.4
Sa pagkakataong yun, nakangiti si Rosie habang siya'y natutulog
45:13.4
Ikinagulat naman ito ng kanyang ina
45:15.4
Aba naman, mukhang napakasaya naman ang panaginip ng anak ko
45:20.4
Kinaumagahan, nagising si Rosie na nakangiti at tuwang-tuwa
45:25.4
Anak, ikwento mo naman, ano bang napanaginipan mo paggabi?
45:30.4
Nako, Ina, alam niyo ba? May isang prinsipe na gustong-gusto akong pakasalan
45:36.4
Dumating siya nasakay sa isang gintong karuwahe at nakadamit siya ng ginto mula ulot hanggang paa!
45:42.4
Pambihirang panaginip yan! Aba talagang kakaiba nga yan!
45:47.4
Ina, meron ding isang tinapay na gawa mula sa ginto!
45:52.4
Nag-alala naman ang ina sa kanyang anak
45:55.4
Isang araw, dalawa sa mga kaibigan niya, sina Belly at John ang bumisita kay Mary
46:00.4
May sikreto ang dalawang ito, mga kakaibang nila lang sila
46:05.4
Pero hindi alam ni Mary ang tungkol dito
46:08.4
O John, ikaw pala Belly!
46:11.4
Ang tagal na nung huli ko kayong makitang dalawa!
46:16.4
Mas magiging panatag ako kung magiging maunawain ang anak kong si Rosie
46:21.4
Ikinwento ni Mary, kina Belly at John ang tungkol kay Rosie at kung gaano siyang nag-aalala tungkol dito
46:27.4
Gusto niyang kumain ng tinapay na gawa sa ginto
46:30.4
Ano bang gagawin ko sa batang iyon?
46:32.4
Siguro, kung magkakatotoo ang panaginip niya
46:36.4
Hmm, mukhang magiging maganda nga yun, hindi ba?
46:40.4
Pero, kahit na...
46:42.4
Siguro oras na para matuto siya
46:45.4
Huwag muna nating pag-usapan yun
46:48.4
Maya-maya pa, umalis si Belly at John na palihim na nangingiti sa isa't isa
46:54.4
Nang gabing yun, pareho silang mag-ina na naghanda na sa pagtulog
46:59.4
Ina, sana'y magkatotoo ang panaginip, ano?
47:05.4
Nang sumunod na araw, habang naroon sa hardin si Rosie at ang kanyang ina,
47:09.4
isang magandang gintong karwahe ang tumambad sa kanila
47:13.4
Punong-puno ito ng mamahaling bato at jamante at napakaganda nito
47:18.4
Nang tumigil ito, isang makisig na lalaki ang lumabas mula roon at tinitigan nito si Rosie
47:25.4
Madaling nahulog ang dalaga sa makisig na binata
47:28.4
Ina! Ina! Nagkatotoo ang panaginip ko!
47:33.4
Kamusta? Naparito ako upang higin ang permiso niyong pakasalad si Rosie
47:38.4
Pero, paano mo nalaman ang pangalan niya at sino ka?
47:42.4
Ako si Johnson, ang anghel ng magandang kapalanan
47:46.4
Ang pangalan at kagandahan ng iyong anak ay kilala sa buong mundo
47:50.4
Oo, ahaha! Gusto kong magpakasal sa'yo
47:54.4
Ano? Hindi mo pa nga siya nakikilala, hindi ka sasama sa kanya
47:58.4
Anong kalokohan niya, Nina? Mayaman siya at magkising pa! Ano bang hihilingin ko?
48:03.4
Johnson, tinatanggap po ang alok mo!
48:06.4
At ganun nga, pumasok siya sa karwahe na hindi man lang nagpapaalam sa kanyang ina
48:11.4
Sumama na siya sa anghel
48:13.4
Habang tumatakbo ang karwahe, bigla na lang silang pumasok sa mahiwagang lagusan
48:18.4
Doon naglakbay ito sa gitna ng bagyo sa dagat
48:21.4
Bumangga ang karwahe at natakot ng gusto si Rosie
48:25.4
Huwag kang magalala, mahal ko! Matatapos din ang lahat ng ito!
48:28.4
At pagkasabi nga niya nito, pumasok sa panibagong lagusan ng karwahe at narating ang daanan patungo sa napakaibigan!
48:36.4
Ang iliganting gintong kastilyo! Manghang-mangha si Rosie sa kagandahang nasilayan niya!
48:41.4
Sabi ko na, karapat dapat talaga kong yumaman!
48:45.4
Alam kong magugustuhan mo yan! Lahat ng gusto mo, makukuha mo rito!
48:49.4
Mula sa magagandang bestida hanggang sa masasarap na pagkain, lahat ng iyan, nandito sa palasyo ko!
48:55.4
Nga pala tungkol sa pagkain, nagutom ako ng gusto pagkatapos ng biyaheng iyon!
49:00.4
Gutom na gutom na ako! Pwede ba makihingi ng masarap na pagkain?
49:04.4
Oo naman! Siya nga pala, si Rosie!
49:05.4
Oo naman! Siya nga pala, si Rosie!
49:06.4
Belisa, ibibigay niya sa'yo kung ano man ang gustuhin mo!
49:09.4
Kumusta, Rosie? Marami akong narinig na mga kwento tungkol sa'yo. Gutom ka na ba? Halika, kukuha nang kita ng pagkain!
49:18.4
Nagtungo sila sa pagkainan, at naroon nga sa mesa ang pinakakaibang pagkain na kita ni Rosie. Hindi siya makapaniwala.
49:26.4
Mukhang masarap ang mga pagkain! Yung gintong tinapay, nandito rin! Siguradong masarap ang jam na to na ipalaman sa tinapay!
49:35.4
Kumuha siya ng isang hiwa, at nilagyan ng ruby jam yun. Pagkatapos ay kinagat niya ito.
49:41.4
Ang tigas naman ito! Hindi ko ito makakain!
49:45.4
Eh gawa ang tinapay na yan sa ginto! Pero hindi kayang kainin yan. Gusto mo bang pilak na tinapay na lang?
49:51.4
Pero gusto ko ng normal na tinapay. Yung tinapay na makakain ko sa bahay, wala pa kayong ganun?
49:56.4
Wala! Kailangan mong kumain ng ginto!
49:58.4
Tiningnan ni Rosie ang pagkain, subalit nanlumu siya dahil lahat ng naroon ay hindi makakain.
50:04.4
Napaiyak na lang si Rosie.
50:06.4
Oo, baka wala niyo na lang ako! Ayoko ng ganito!
50:10.4
Pero masarap ang pagkain dito! Heto, tikman mo tong mga gintong patatas! Siguradong masarap to!
50:17.4
At pagkatapos ay magpapakasal na tayo at kailangan mong kainin ang lahat ng ito!
50:22.4
Ayoko! Ayoko magpakasal sa'yo! Gusto ko na umuwi sa akin na! Pauwi niyo na ako!
50:29.4
Nagkatinginan si na Beliza at Johnson at nagkindatan.
50:33.4
Eh kung yan talaga ang gusto mo! Kung ganun, iuuwi na kita sa iyong ina!
50:39.4
Inuwi nga ni Johnson si Rosie. Sa loob ng karuwahe, napaisip siya ng malalim sa mga naging desisyon niya sa buhay.
50:46.4
Nang makarating siya sa bahay, tumakbo siya at niyakap ang kanyang ina.
50:50.4
Ina! Ina! Nakauwi na po ako!
50:52.4
Rosie! Naku! Akala ko hindi na kita makikita pang uli!
50:57.4
Ina! Mahal na mahal ko po kayo at tama kayo!
51:01.4
Ikinwento niya sa kanyang ina ang lahat na nangyari sa kanya roon.
51:04.4
Patawarin niyo po ako sa pakikitungo ko sa iyo, Ina!
51:07.4
Nakong mahal ko! Wala yun sa akin! Ngayon, alam mo na ang mga pagkakamali mo! Halika, kumain na tayo!
51:15.4
Mula nung araw na yun, nagbago na ang pakikitungo ni Rosie at unti-unti siyang naging isang mabuting tao.
51:31.4
Ang nakakulong na buhay ni Alexa.
51:58.4
Ang nakakulong na buhay ni Alexa.
52:00.4
Noong unang panahon, ang Harry at Reyna ng Inglaterra ay nagkaroon ng anak na pinangalan ng Kevin.
52:06.4
Nais nila itong mag-asawa ng prinsesa kaya sila ay nagsimulang maghanap.
52:11.4
Ngunit may ibang plano ang tadhana kaya isang araw, nagdesisyon ng Harry at Reyna ang kausapin si Kevin.
52:18.4
Bakit hindi mo nagugustuhan ng mga prinsesang minumungkahin namin sa iyo? Lagi mo silang inaayawan ng walang dahilan.
52:24.4
Ina, hindi ako sasagot ng oo hanggat hindi ko nakikita ang nararapag para sa iyo.
52:30.4
Ah, siya nga naman. Ituloy mo lang iyang hanggang sa mamatay ako. Makikilala mo lang ang mapapangasama mo pag wala na ako.
52:37.4
Alam niyong hindi yan totoo, Ama. Hindi ko palang nakikilala ang gusto kong makasama habang buhay. Pag nakita ko siya, siguradong may papakasal ako.
52:45.4
Isang araw, dumaan sa isang nayon sina Prinsipe Kevin at ang kanyang mga kawal habang papunta sila sa isang ekspedisyon. Napansin niya ang isang babaeng nag-angalang Alexa.
52:54.4
Karga ni Alexa ang kanyang may sakit na mga magulang sa dalawang basket na inaalaman niya.
52:58.4
Nadalhin niya mga ito sa doktor ng nayon. Pinagmasdan siya ni Kevin. Nang sumunod na araw sa pagpupulong ng korte, dumating ang isang ministro.
53:11.4
Ministro, alamin mo ang lahat tungkol sa babaeng ito. Siya ang pakakasalan ko.
53:16.4
Mabuhay ang hari at reina, at ang mahal na prinsipe. Amin na pong inalam. Ang pangalan niya ay Alexa, at siya ay nag-iisang anak mahirap.
53:27.4
Hindi mabuti ang kalagayan ng magulang niya. Nakita niyo siyang dinadala ang mga ito sa doktor ng nayon. Tila malubhang kanilang kalagayan.
53:36.4
Salamat sa impormasyon, ministro. Ina, ama, gusto kong pakasalan si Alexa at wala nang iba pa.
53:41.4
Alam mo ba ang sinasabi mo, Prinsipe Kevin? Hindi kanya kayang pantayan. Isa kang prinsipe at siya ay mahirap lamang. Hindi kayo maaaring magsama.
53:51.4
Ama, kung ako man ay magpapakasal, siya lang ang gusto ko.
53:54.4
Huwag na kayong magtalo, mahal na hal.
53:56.4
Siya ang nag-iisa nating anak at tagapagmana. Hayaan mo siyang tuparin ang kanyang nais.
54:01.4
Kinabukasan, pumunta ang reina at si Prinsipe Kevin sa bahay ni Alexa upang mag-alok ng kasal. Kinausap nila ang pamilya nito.
54:08.4
Nagulat ang mga magulang ni Alexa at nag-atupili dahil sa mahirap lamang sila. Ngunit pumayag rin sila sa bandlang huli.
54:17.4
Kung papayag man ako magpakasal, sino ang mag-aalaga sa mga magulang ko pag wala na ako?
54:23.4
Alexa, huwag kang maggalala.
54:25.4
Magiging responsibilidad kong pangalagaan sila. Hindi sila magduru sa kailanman kahit kasal na tayo. Pangako ko yan sa'yo.
54:32.4
Itinikong ng reina ang mga kamay at tinanong ang mga magulang ni Alexa.
54:36.4
Pumapayag na ba kayo sa alok namin?
54:39.4
Nagtikom din ang mga kamay ang magulang ni Alexa at iniyoko ang mga ulo.
54:43.4
Wala na kaming mahihiling pa. Napakaswerte ng anak namin. Masusunod po kayo.
54:50.4
Nagkaroon ng engranding kasalan sina Prinsipe Kevin at Alexa.
54:54.4
Isa sa mga bisita ang kumadrona ng palasyo. Sa pagkakita kay Alexa, nagkaroon siya ng propesya.
55:01.4
Mabuhay ang hari at reina. Ikinalulungkot kong sabihin,
55:06.4
ngunit kailangan si Alexa siyang magiging dahilan ng pagkamatay ni Prinsipe Kevin.
55:12.4
Matapos itong marinig, nagsimulang umiyak ang reina at sinabing,
55:16.4
Anong sinasabi mo? Bawiin mo ang lahat ng iyong sinabi. Hindi ito totoo.
55:22.4
Nakikita mo na ba kung ano nangyari? Dinala niya ang kamatayan niya sa palasyo at pinakasalan pa niya.
55:27.4
Hindi ako naniniwala sa kalukuhang ito. Ina, nagbigay ako ng panata kay Alexa hanggang kamatayan.
55:33.4
Huwag kang magpadalos, mahal na Prinsipe. Hindi pa kailanman nagkamali ang aking mga propesya. Mag-iingat ka.
55:41.4
Pagkatapos ng mahabang pagtatalo, umayag si Kevin na ibilanggo si Alexa sa isang bahay sa sulok ng kaharihan.
55:50.4
Ito ay para lagi niyang mababantayan ang babae. At isang araw…
55:56.4
Tulong! Tulong! Sagipin niyo ako mula sa ahas!
56:00.4
Naranig ni Kevin ang mga sigaw ni Alexa at nagmadaling sagipin siya.
56:04.4
Naku po! Dahil ba sa aking panata na hindi ko man lang maipagtanggol ang aking sariling asawa?
56:11.4
Nanginginig sa takot na tinitignan ni Alexa ang ahas.
56:15.4
Huwag kang matakot. Hindi kita sasaktan.
56:19.4
Kailangan mo lang ng kaunting puhang sa iyong bahay. Maniwala ka, hindi kita ipapahamak.
56:26.4
Kaya magtiwala ka.
56:29.4
Sige. Kung ganun, pwede kang manatili rito. Matagal na rin naman ako nag-iisa.
56:36.4
Matiwasay na nanirahan si Alexa at ang ahas. Inaalagaan nito ni Alexa araw-araw at pinipigyan ng pagkain.
56:44.4
Isang araw, noong pista ng mga ahas,
56:47.4
nagdasal si Alexa sa ahas at hiniling ang mahaba at mabuting buhay ng kanyang asawa.
56:52.4
Wala kang kamuhang muhang, Alexa. Pinagdarasal mo ang asawa mong wala namang pakialam sa iyo.
57:02.4
Hindi. Hindi yan totoo. Kung wala siyang pakialam, hindi niya ako hahayaang manatili malapit sa kanya.
57:09.4
Bihayaan mo ako, pakiusap, para manatili kaming mag-asawa.
57:13.4
Lumipas pa ang mga araw hanggang sa nagkaroon ng araw.
57:15.4
Lumipas pa ang mga araw hanggang sa nagkaroon ng araw.
57:16.4
Sa nagkaroon ng epidemya sa kaharian, kung saan ang lahat ay nagkasakit.
57:21.4
Ang hari, ang reyna, at ganun din si Kevin.
57:26.4
Tanging si Alexa lamang ang nakaligtas mula sa sakit.
57:30.4
Nang malaman niyang sila ay nagkasakit, siya ay napuno ng lungkot.
57:35.4
Kailangan kong pumunta sa palasyo upang alagaan ang aking pamilya.
57:39.4
Alexa, nakalimutan mo na ba ang pangako mo?
57:42.4
Naaalala ko ang pangako ko.
57:44.4
Pero hindi ko malilimutan ang aking tungkulin.
57:47.4
Kailangan nila ako ngayon.
57:49.4
Walang tauhan na mag-aalaga sa kanila.
57:51.4
Naniniwala ako sa Diyos.
57:53.4
Hinding hindi niya ako ipapahiya.
57:55.4
Si Alexa hindi natatakot sa epidemya.
57:58.4
Pumunta siya sa palasyo at inalagaan ang hari, reyna, at si Kevin.
58:03.4
Hanggang sa gumaling ang mga ito.
58:05.4
Nagsisi ang hari at reyna sa kanilang pag-uugali noong nakaraan.
58:09.4
Pinag-usapan nila ito.
58:11.4
Naku, nagsisisi na ako.
58:13.4
Nagkasala tayo ng hindi natin kinilala ang kanyang kabutihang puso.
58:17.4
Nagtanda ang hari at reyna sa kanilang pagkakamali.
58:20.4
Kaya naman, humingi sila ng tawad.
58:23.4
Patawarin mo kami.
58:25.4
Nabulag kami ng pagmamahal namin para sa aming anak.
58:30.4
Kalimutan na natin ang nakaraan.
58:32.4
Hindi niyo kailangan humingi ng tawad.
58:34.4
Lumapit sa kanilang ahas at sa kanilang harapan ay lumaki ito ng lumaki.
58:39.4
Natakot ang lahat at nagsalita ang ahas.
58:43.4
Nakikita niyo na ba ngayon?
58:45.4
Tingnan niyo ang kanyang ginawa.
58:47.4
Kahit hinamak niyo siya, kung hindi dahil sa inyo, wala sa inyo ang nakaligtas sa kamatayan.
58:54.4
Panaon na upang magbagong buhay.
58:57.4
Matapos sabihin nito, naglaho ang ahas.
59:00.4
Ngayon, ano ang mabuting aral ng kwento?
59:03.4
Ang tadhana ay pwedeng mabago ng ating kabutihang asal.
59:13.4
Ang Kakaibang Mangkukulam
59:20.4
Noong unang panahon, nangangaso si Haring Arthur sa Forbidden Kingdom hanggang sa makita siya ng mga sundalo.
59:29.4
Tigil! Hindi maaaring mangaso sa ipinagbabawal ng arihan!
59:33.4
Kaya nga ito tinawag sa pangalang ito!
59:35.4
Sino nagsabi sa iyong pwedeng kang pumasok dito?
59:38.4
Wala naman. Kung ganun, sumama ka sa amin.
59:42.4
Dadalhin ka namin kay Haring Marcus, ang hari ng ipinagbabawal ng kaharihan.
59:48.4
Nang makita siya ni Haring Marcus, sinabi nito,
59:52.4
Mukha kang isang matalinong lalaki.
59:55.4
Pero ang sino mang pumasok sa kaharihan nito nang walang permiso ay puputulan ng paat kamay.
60:01.4
Ano? Teka lang, puputulan ako ng paat kamay? Pero wala naman akong nakitang babala na bawal pumasok dito.
60:08.4
Kamahalan, sa katunayan po, nahuli namin siyang nangangaso.
60:11.4
Ah, ganun ba? Sige, hatulan siya ng kamatayan.
60:15.4
Pero dahil mukhang matalino ka naman at sayang naman kung puputulan ka ng paat kamay, patatawarin kita sa isang kondisyon.
60:24.4
Sige, anong gagawin ko?
60:27.4
Bumalik ka sa iyong kaharihan at bibigyan kita ng isang taon para sagutin ang isang mahirap na katanungan.
60:38.4
Sige, walang problema.
60:40.4
May matatalino akong tao sa palasyon na makakasagot ng mahirap na katanungan.
60:44.4
Kung ganun, gusto mo ba itong malaman?
60:47.4
Ah, eh, ah, sige. Teka, oo, sige. Handa na ako.
60:53.4
Ito ang tanong. Ano ang gusto ng isang babae?
60:59.4
Ah, hmm, ah, pwede bang ibang tanong na lang, ha?
61:06.4
May isang taon ka!
61:08.4
Saka natin puputulin ang paat kamay mo at papatayin ka!
61:12.4
Napakahirap naman ang katanungan na iyan. Baka kahit mga matatalino kong tao hindi iyon masasagot.
61:18.4
Pero sige, magkita tayo matapos ang isang taon.
61:21.4
Sige, umalis ka na! Huwag mong kalimutan ang usapan natin!
61:27.4
Bumalik na si Haring Arthur sa kanyang kaharihan at nagsimulang tanungin ng lahat.
61:32.4
Ang prinsesa, ang reyna, mga pari, mga dalubhasa, pero wala sa kanilang nakasagot.
61:37.4
Kaya tinanong niya ang isa sa kanyang mga katulong.
61:41.4
May nakapagsabi na may isang mangkukulam sa loob ng kagubatan na nakakasagot ng lahat ng tanong. Bakit hindi niyo po siya tanungin?
61:49.4
Teka, paano malalaman ang isang mangkukulam iyon?
61:53.4
Hindi ko po alam eh. Babae din naman po siya at saka wala na rin po kayong iba matanungan dito sa kaharihan. Mas maganda po kung susubukan niyo.
62:02.4
May kabayaran ba ang pagkonsulta sa kanya, ha?
62:06.4
Kabayaran? Hindi ko rin po alam. Siguro siya na lang po ang magsasabi sa inyo tungkol doon.
62:13.4
Magbabayad ako ng kahit anong kabayaran basta masagot niya lang ang katanungan ko.
62:18.4
Magsama po kayo ng sundalo. Huwag kayong pupunta doon mag-isa dahil hindi siya ganung kabait.
62:24.4
Naiintindihan ko. Maraming salamat sa payo mo.
62:27.4
Nang gabing iyon, pumunta si Haring Arthur sa mangkukulam. Ngunit bago pa siya kumatok, binuksan na nito ang pinto.
62:35.4
Inaasahan kita. Alam kong nauubos na ang iyong oras.
62:42.4
Kung ganun dahil alam mo naman kung bakit ako naparito, sabihin mo na ang sagot.
62:46.4
Handa ka bang magbayad?
62:48.4
Anong kabayaran? Nakahanda ko kahit ano pa yan.
62:52.4
Tinatanggap mo ang kasunduan?
62:56.4
Mabuti naman. Gusto kong pakasalan ang kaibigan mo ang si Ginoong Weng.
63:00.4
Hahaha. Niloloko mo ba ako? Sa itsura mong iyan e, paakasalan mo siya?
63:04.4
Pumayag ka sa kasunduan? Nakalimutan mo na ba?
63:08.4
Nakikita mo ba ang sarili mo sa salamin, mangkukulam?
63:11.4
Isa lang ngipin mo tapos kuba ka pa. Ikaw na pinaka nakakadiring taong nakakita ko. Ba't ko naman sasabihin sa kanyang pakasalan ka?
63:19.4
Kausapin mo siya. Alam kong babalik ka rin.
63:23.4
Walang nagawa ang hari kundi kausapin ang kanyang kaibigan.
63:27.4
Pumapayag ako, mahal na hari. Pakakasalan ko ang mangkukulam. May ligtas lang ang iyong mga paat ka, mangkukulam.
63:32.4
May ligtas lang ang iyong mga paat kamay.
63:35.4
Maraming salamat, Gwen. Hahaha. Ikaw nga talagang kanang kamay ko dahil sa sakripisyong ito na ginawa mo para sakin.
63:42.4
Wala pong problema. At bukas na bukas, magpapakasal po agad kami. Pakihanda na lang po ang lahat.
63:50.4
Bumalik ang hari sa bahay ng mangkukulam.
63:53.4
Maghahanda na ako. Bukas pagkatapos ng kasal, sasabihin ko ang sagot.
63:58.4
Pagkatapos ng kasal, sinabi ng mangkukulam.
64:01.4
Gusto ng isang babaeng, pahalagahan siya.
64:04.4
Nagulat ang lahat sa sinabi ng mangkukulam. Nakipagkasundo pala ang hari sa kanya.
64:10.4
Pati mga babae, ganun pa man hiniling nila ang kaligtasan ng hari kay Haring Marcus.
64:15.4
Kaya't pinilano ni Haring Arthur na dalhin sa Forbidden Kingdom ang kanyang sagot.
64:20.4
Samantala, sa piging, mabait ang turing ni Gwen sa mangkukulam.
64:26.4
Ngunit may bulong-bulungan ang mga maharlikang bisita tungkol sa kanila.
64:30.4
Tignan mo kung paano siya kumain.
64:33.4
Nakakahiya naman ang babaeng yan.
64:35.4
Bakit kailangan niyang magkamay?
64:37.4
May kutsara kaya?
64:40.4
Naririnig niyo ba yung ingay niya habang kumakain o guni-guni ko lang ba yun?
64:45.4
Kawawa naman si Gwen. Ang kisig pa naman niya.
64:48.4
At ang bait pa niyang kaibigan. Sang-ayon ako sayo.
64:53.4
Kinagabihan, mag-isa na si Gwen sa loob ng kwarto nang may pumasok na isang magandang bisita.
64:59.4
Ang isang magandang babae sa pinto.
65:02.4
Hah? Si-sino? Sino ka?
65:06.4
Ako ang iyong asawa.
65:09.4
Asawa ko? Anong klasong biro to?
65:13.4
Hindi ito biro. Ako ito.
65:16.4
Noon, sinumpa ako ng mga tao at ginawa ang nakakadiri at pangit ang itsura ko.
65:23.4
Ngunit dahil mabuti ka, lumabas na muli ang kagandahan ko.
65:27.4
Pero nakakabighani ka ngayon. Anong nangyari sayo?
65:31.4
Mabait ang trato mo sa akin at ipinakita mo ang halaga ko kahit na hindi maganda ang itsura ko.
65:37.4
Kaya sa kalahating araw, magiging pangit ako. At sa kalahati, maganda naman ako kagaya ng nakikita mo ngayon.
65:45.4
Hah? Hindi ko alam ang sasabihin ko. Wala bang paraan para maging maganda ka nalang palagi?
65:54.4
Kailangan mong mamili kung sa araw o sa gabi magiging maganda at kaaya-aya ang itsura ko.
65:59.4
Magiging maganda ba ako sa publiko? O sa tuwing tayong dalawa lang ang magkasama?
66:04.4
Hmmm... Teka lang ha. Iisipin ko muna. Bigyan mo akong konting oras.
66:12.4
Tawagin mo na lang ako.
66:15.4
Pagkaalis ng mangkukulam, pumunta si Gwaine sa hardin para pag-isipang mabuti ang kanyang desisyon.
66:22.4
Hmmm... Pagkaalis ng mangkukulam, pumunta si Gwaine sa hardin para pag-isipang mabuti ang kanyang desisyon.
66:24.4
Hmmm... Ano bang dapat kong gawin? Anong dapat kong piliin?
66:28.4
Gusto ko din na makita ng marami na maganda ang asawa ko sa umaga, lalo ng mga kaibigan ko.
66:34.4
At pag sa gabi naman, gusto ko din na makita siyang maganda. O kung kabaliktaran nalang kaya.
66:46.4
Ilang saglit pa, nakapag-desisyon na si Gwaine, kaya't bumalik ito sa palasyo,
66:51.4
diretsyo sa kanyang kwarto kung saan naghihintay ang kanyang asawa.
66:54.4
Ano ang iyong sagot?
66:56.4
Mahal ko, hindi ako makapili. Maraming masamang salita ang sinabi sa iyo ng mga tao sa kasalan.
67:04.4
Gusto ko sana silang turuan ng leksyon at ipakita ka bilang maganda sa araw.
67:10.4
Pero, ayoko din naman na maipinipili sila pagdating sa iibigin ko.
67:15.4
Wala akong pakialam sa sinasabi nila, pero iniisip ko ang mga sinasabi nila sa iyo.
67:20.4
Kaya't pinipili ko na maging maganda ka sa publiko para hindi na nilalakas.
67:24.4
Kaya't hindi sila masaktan ang damdamin mo.
67:27.4
Ngunit, magiging pangit ako kapag kasama kita.
67:32.4
Oo, pero hindi yun makakahadlang para ibigin kita asawa ko.
67:37.4
Magiging panatag ako dahil nakikita nila ang panlabas na kagandaan mo.
67:41.4
Pero nakikita kong iyong natatagong kagandahan.
67:45.4
Mahal ko, inasahan kong sabihin mo yan. Kaya ngayon tuluyan ang mawawala ang sumpa.
67:51.4
Dahil pinili mo na mahalin at pahalagahan ako.
67:53.4
Kahit ano pang maging itsura ko.
67:56.4
At sinakripisyo mo ang sarili mong kaligayahan sa buhay.
67:59.4
Para lang sa ikasasaya ko.
68:01.4
Kaya ngayon, magiging maganda na ako para sa iyo araw-araw.
68:05.4
At namuhay silang masaya habang buhay.
68:08.4
Masaya din ang hari dahil hindi nawala ang kanyang kamay.
68:20.4
Si Haring Francis na namumuno sa kaharian,
68:22.4
ay tumira kasama ang kanyang asawang si Alina at ang kanyang anak na si Prince Harry.
68:29.4
Itinuring ni Prinsipe Harry ang sarili bilang pinakagwapo, pinakamalakas at pinakamatalinong prinsipe sa mundo.
68:37.4
Siya ay patuloy na sumusulyap sa kanyang refleksyon sa isang magandang salamin at humahanga sa kanyang sarili ng walang katapusan.
68:45.4
Siya ay laging galit, mapagmalaki at bastos nang di niya alam.
68:50.4
Ang mga tauhan sa palasyo umiiwas dahil sa kanya.
68:54.4
Sino ang naglagay ng plorera dito?
68:57.4
Ibubulas ito, maliban kung gusto niyong magsisi sa huli. Sisisantihin ko kayong lahat.
69:03.4
Patawarin mo ako, kamahalan.
69:07.4
Ako po iyon, hindi ko po sinasadyang maipatong doon nung naglilinis ako ng kwarto.
69:13.4
Pasensya na po, ibabalik ko na po sa orihinal na lugar.
69:18.4
Ikaw ay tumatanda na, ngunit tila kulang ka pa rin sa bait. Hindi ko kukonsintihin ang ganitong kapabayaan sa hinaharap.
69:26.4
Ang bawat isang bagay ay dapat itago sa lugar na ito, naiintindihan niyo?
69:30.4
Pinagmamasdan ko kayo kung gaano kayo naging tamad. Tandaan, hindi ako yung tipong nagbibigay ng pangalawang pagkakataon.
69:38.4
Ang mga miyembro ay natauhan at yumuko at hindi nagbitaw ng salita.
69:42.4
Isang araw, isang kilalang salamangkero na nagnangalang Gojo,
69:47.4
ang lumapit kay Prinsipe sa hukuman ni Harry. Nagkaroon siya ng isang hiling.
69:53.4
Pagbati, Prinsipe Harry.
69:57.4
Ako si Gojo, ang Magisyan. Kung inyong pahihintulutan, gusto kong magsagawa ng ilang magic trick.
70:03.4
Sige, ipakita mo sa akin ang iyong mahika.
70:06.4
Nagsagawa si Gogo ng ilang pambihirang magic tricks. Hindi ka pa nipaniwala ang kanyang taglay na mahika.
70:14.4
Binago ang isang bantay sa isang magandang baba.
70:17.4
Nagtawahan na ng lahat ng gawin ito.
70:20.4
Pinatubo niya ang mga sungay sa ulo ng isa pang bantay.
70:24.4
Ang lahat sa korte ay namangha.
70:26.4
Binago niya ang isang loro na iniingatan sa isang hawla, sa isang ruwisensor.
70:31.4
Makalipas ang ilang oras, binalik na sila sa kanilang orihinal na anyo.
70:36.4
Habang lahat ng ito ay nangyayari, isang santo ang nagpakita sa harap ng Prinsipe.
70:41.4
Harryom! Harryom! Harryom!
70:45.4
Tuluyan ng hindi pinansin ng Prinsipe ang santo. Mas naging interesado siya sa paghamon sa mago.
70:51.4
Kaya mo bang gawing gabi ang araw?
70:54.4
Aking Prinsipe, hindi ako maaaring makialam sa mga batas na nilikha ng sarili nating Panginoon.
71:01.4
Makakagawa ka ba ng lalaking mas gwapo, mas matalino at mas malakas kaysa sa akin?
71:06.4
Siyempre, kaya ko yan.
71:10.4
Dapat ko bang iharap siya sa iyong harapan?
71:13.4
Na mas matapang at mas malakas kaysa sa'yo?
71:16.4
Hindi talaga. Hindi ko ito matitiis. Walang taong mas gwapo, mas malakas o mas matalino sa akin.
71:24.4
Hinding hindi ko yun matatanggap. Umalis ka sa aking paningin!
71:28.4
Nasaktan ang salamangkero at nakaramdam ng matinding insulto.
71:34.4
Hindi rin niya iginalang ang santo.
71:41.4
Walang kabuluhan ang magpatuloy sa isang lugar kung nasaan hindi ka ginagalang.
71:46.4
Prinsipe ay hinamon ng kayabangan at ininsulto pa tayong dalawa.
71:49.4
Halika, umalis na tayo dito.
71:52.4
Ni hindi man lang nila tayo binibigyan ng respeto sa ating mga ginagawa.
71:57.4
Oo, umalis ka na.
71:59.4
Inimbitahan ka ba dito sa aming lugar?
72:01.4
Nagalit ang santo nang marinig ito.
72:04.4
Sa sobrang galit, sinumpa niya ang Prinsipe.
72:07.4
Ito ba ang itsurang ipinagmamalaki mo?
72:10.4
Itong tinatawag mong katalinuhan at lakas na iyong ipinagmamalaki.
72:14.4
Lahat ng ito ay aalisin mula sa iyo.
72:16.4
Makukulong ka sa isang salamin.
72:18.4
Isang salamin na magiging mas maganda kaysa sa iyo.
72:21.4
At makukulong ka sa loob nito pang habang buhay.
72:23.4
Hindi ka na makakaalis doon.
72:26.4
Sumpain ka mula sa araw na ito, salbahing Prinsipe!
72:31.4
Sa sandaling binigkas ng santo ang mga salitang ito, ang Prinsipe ay nakulong sa loob ng magandang salamin.
72:38.4
Lahat ng kanyang hitsura, katalinuhan at lakas ay nawala sa paningin.
72:43.4
Ang Prinsipe ay labis na nagsisi.
72:46.4
O Dalubhasa, patawarin mo sana ako.
72:49.4
Napuno ako, kaya ako nakagawa ng isang kakilakilabot na pagkakamali.
72:54.4
Nakikiusap ako sa iyo. Bawiin mo ang sumpa.
72:57.4
Sa ngalan ng Prinsipe, humihiling kaming lahat sa inyo.
73:01.4
Patawarin niyo ang aming Prinsipe sa kanyang kamalian.
73:04.4
Mangyaring alisin ang malupit na parusang ito.
73:07.4
Sa ngayon, kumalma na ang santo.
73:10.4
Tingnan mo, hindi ko na mapabawi ang sumpa, ngunit maaari akong gumawa ng ilang pagbabago.
73:15.4
Kung sa inaharap, isang mabait na babae na hindi alam ang sumpa, ang magkakagusto sa kanya sa salamin.
73:21.4
Babalik siya sa kanyang orihinal na anyo.
73:23.4
Hanggang sa araw na iyon, patuloy siyang makukulong sa salamin.
73:26.4
At kung walang babaeng dalisay na puso ang dumating, ay hindi na siya makakaalis sa loob nito magpakailan-kailanman.
73:32.4
Ito na lamang ang paraan upang mawala ang sumpa.
73:36.4
Ngunit wala na akong magagawa para sa mahal na prinsipe.
73:42.4
Umalis ang santo at ang salamangkero.
73:44.4
Nakahiga ang mapagmalaking prinsipeng nakulong sa salamin.
73:47.4
Maingat na itinago ng ministro ang salamin sa ligtas na lugar dahil siya ay nakulong sa salamin.
73:53.4
Ang prinsipe ay hindi nakikita ng karamihan sa mga tao.
73:58.4
Nalungkot ang hari sa pangyayaring ito.
74:01.4
Mahal kong prinsipe.
74:03.4
Sigurado akong nakakaramdam ka ng kahabagan.
74:06.4
Dahil nakulong ka sa salamin ito.
74:09.4
Ni hindi mo maipahayag ang iyong damdamin.
74:12.4
Alam kong nalulungkot at nahihirapan ka sa loob nito, aking anak.
74:17.4
Ipinakita ng hari ang salamin para makita ng maraming prinsesa.
74:21.4
Pero lahat ay may pagkabigo.
74:23.4
Hindi lamang ang hari at reyna, kundi ang lahat ng mga tauhan ay nadurog ang puso sa nangyari sa prinsipe.
74:30.4
Hindi sila makaisip ng paraan upang mapalaya ang prinsipe sa salamin.
74:34.4
Hindi na nila alam kung ano pa ang gagawin.
74:38.4
Nakakalungkot ang nangyari kay prinsipe.
74:42.4
Binisita ni Haring Francis ang kanyang mahal na kaibigan, si Haring Albert.
74:48.4
Pinakuha niya sa kasama niya ang pinakamamahal niyang salamin.
74:52.4
Nanatili siya sa palasyo ni Haring Albert bilang isang panauwin.
74:57.4
Inilagay niya ang salamin sa isang ligtas na lugar.
75:00.4
Noong naglilinis ng sirin ang kasambahay ni Haring Albert na si Sarita, nakita niya ang salamin at sinimulan itong linisin.
75:11.4
May espesyal na liwanag na lumalabas mula sa salamin.
75:19.4
May prinsesa Margaret ang tungkol sa magandang salamin.
75:23.4
Si Princess Margaret ay may mabuting puso, mabait at mapagbigay.
75:28.4
Walang kahit anong puot sa kanyang puso.
75:31.4
Itinuturing niya ang lahat ng may paggalang.
75:34.4
Napakadalisay at napakabuti ng kanyang puso.
75:40.4
Sarita, itong magandang salamin ay tiyak na may kakaibang kalidad.
75:44.4
May espesyal na liwanag galing rito.
75:47.4
Alam mo bang ginawa mo ang tama sa pamamagitan ng pagdala sa akin ito?
75:51.4
Kaya naman, hihilingin ko kay Haring Francis na iregalo ito sa akin.
75:56.4
Sa sandaling tumalikod si Sarita
75:57.4
para umalis, dumampi ang kanyang kamay sa isang mamahaling plorera.
76:02.4
Nahulog ang plorera at nabasag.
76:04.4
Natakot ang dalaga sa kanyang pagkakamali.
76:07.4
Princesa Margaret, patawarin mo ako.
76:09.4
Aksidente ko pong nabasag ang plorera.
76:12.4
Sarita, ayos lang.
76:14.4
Kukuha tayo ng bagong plorera.
76:18.4
Hindi ako nasaktan.
76:20.4
Napakabuti niyo, prinsesa.
76:22.4
Pinagmamasdan ng prinsipe ang lahat ng ito mula sa loob ng salamin.
76:25.4
Natunaw ang kanyang puso sa nakitang prinsesang ganong magpatawad, patas at mabait na pakikitungo sa iba.
76:33.4
Nakaramdam siya ng pagbabago at sa puntong iyon, nahihiya siya sa kanyang nakaraang pag-uugali.
76:39.4
Isang liwanag ang lumabas mula sa salamin.
76:42.4
Dahil si Margaret ay isang mabuting kaluluwa.
76:45.4
Nakikita at naririnig niya ang prinsipe sa salamin.
76:51.4
Kamusta, prinsesa Margaret?
76:53.4
Talagang nagtataglay ka ng mabuti, mabait at masayang puso.
76:58.4
Sana maging katulad mo ako, napakabuti mong tao.
77:02.4
Yung lalaking pinili mo bilang iyong kasosyo sa buhay ay tiyak na magiging isang maswerteng tao.
77:08.4
Prinsipe, nasisigurado ko na taglay mo rin ang katangiang ito.
77:13.4
Marami ang magmamahal sa iyo gamit ang kapangyarihan ng isip at ng iyong tunay na damdamin.
77:19.4
Mahal na prinsesa, maaari ko bang makuha ang iyong puso?
77:23.4
Oo, kaya mo. Nararamdaman ko ang pagbabagong nangyayari sa iyong puso.
77:29.4
Tatanggapin mo ba ako bilang katuwang mo sa buhay?
77:33.4
Oo, pwede. Tinatanggap ko ito.
77:36.4
Humanga si Margaret sa mga salita ni Prinsipe Harry. Siya ay agad na nagkagusto sa kanya.
77:43.4
Mahal na prinsesa, pinalaya mo ako sa salamin na ito at grabing sumpang ito.
77:48.4
Natutunan ni Prinsipe Harry ang pinakadakilang aral sa kanyang buhay at lahat ng kanyang pagiging mapagmalaki ay nawala.
78:00.4
Nagbago siya sa isang mapagpatawad, mapagbigay at may kakayahang prinsipe.
78:06.4
Nagpakasal sina Prince Harry at Princess Margaret at nabuhay silang masaya na may kontentong buhay.
